رضا ندائی نیا - کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه علوم و فنون نوین، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
مجید درودی - مرکز تحقیقاتی پزشکی هسته ای، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران -کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه علوم و فنون نوین، دانشکده پ
مریم رنجبر - معاونت غذا و دارو، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

کورکومین از گیاه curcuma longa بدست آمده و تنظیم کننده مسیرهای سیگنالی داخل سلولی است که رشد سلولهای سرطانی، التهابف تهاجم و آپوپتوز را کنترل می کنند. خواص ذاتی مولکول کورکومین آن را قادر می سازد که RNA, DNA و آنزیم های داخل سلول را هدف قرار دهد. اثرات ممانعت کنندگی آن در سرطان شامل: 1-تعدیل کننده AP-1,NF-KB و MARK، 2- تنظیم P53 و 3- اثر روی مسیرهای سیگنال رسانی داخل سلولی از طریق B-catenin و پروتئین کنیازهای سرین/ترئونین (AKT) می باشد. بکارگیری نانوذرات کورکومین روشی مؤثر در درمان سرطان است. اگر چه نانو ذرات کورکومین دارای فواید بسیاری در دارو درمانی می باشند ولی یکی از مشکلات مطرح در این زمینه، نبود اختصاصیت بافتی است که علاوه بر انتقال دارو به سلولهای سرطانی به بافت های سالم اطراف نیز منتقل می گردد. بنابراین نیاز است تحقیقاتی در جهت دارو رسانی هدفمند انجام گردد. همچنین سمیت آن در آزمایشات بالینی در بیماریهایی مانند سرطان مورد ارزیابی قرار گیرد.

کورکومین (curcumin)، نانوذرات، سرطان