سیده لیلا پورباقی - بخش بهداشت و بیماری های طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز
حمیدرضا قیصری - بخش بهداشت و کنترل کیفی مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز
حبیب الله دادرس - بخش بهداشت و بیماری های طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز
سبحان فیروزی - بخش بهداشت و بیماری های طیور، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز

هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی ماندگاری پروبیوتیک (لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس) معمولی و ریزکپسوله در بدن طیور گوشتی و تغییرات آن دراثر مصرف پری بیوتیک (اینولین) می باشد. مواد و روش ها: باکتری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به صورت معمولی و ریزکپسوله شده به روش امولسیون استفاده شد. 120 قطعه جوجه یک روزه نژاد کاب- 500 خریداری شده و بر اساس مصرف پروبیوتیک معمولی، ریزکپسوله، پری بیوتیک به 6 گروه مختلف تقسیم شدند. در تمامی گروه ها واکسیناسیون با واکسن کشته (H(9)N(2 در روز 5 به روش زیرپوستی در ناحیه گردن انجام گرفت. به هر پرنده در گروه های مورد نظر به میزان CFU (9)10 از پروبیوتیک معمولی و ریزکپسوله به روش گاواژ، دوبار در روزهای صفر و 17 خورانده شد. پری بیوتیک نیز به میزان 0/1 0 درصد وزن غذا به صورت روزانه در آب آشامیدنی تا انتهای دوره مصرف گردید. در روز 20 و 35 نمونه گیری مدفوع به صورت انفرادی از رکتوم هر پرنده انجام شد و غلظت باکتری در مدفوع با استفاده از روش کشت بر روی محیط کشت آگار ام- آر- اس مورد مقایسه قرار گرفت. داده ها با آزمون های آنالیز واریانس و ال اس دی توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مقایسه گردید. نتایج و بحث: بررسی تعداد کلنی های رشد کرده بر روی محیط کشت آگار ام- آر- اس نشان داد که مصرف پروبیوتیک معمولی به همراه پری بیوتیک میزان ماندگاری باکتری در روده پرنده را در مقایسه با استفاده از هر کدام به تنهایی به طور معنی داری (p<0.05) افزایش می دهد ((5/91X10(11 در مقایسه با (1/5x10(11 و (1/05x10(11 کلنی به ازای هر گرم مدفوع). همچنین تعداد باکتری ها در مدفوع در اثر مصرف پروبیوتیک ریز کپسوله به تنهایی (9/3x10(11 کلنی به ازای هر گرم مدفوع) و به همراه پری بیوتیک (1/14x10(12 کلنی به ازای هر گرم مدفوع) افزایش معنی داری در مقایسه با گروه های کنترل و مصرف پری بیوتیک و پروبیوتیک معمولی به تنهایی داشت (p<0.05). نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که داشتن کپسول در باکتری ها سبب مقاومت بیشتر آن ها در برابر فاکتورهای هضم فیزیکی و شیمیایی در دستگاه گوارش شده و با توجه به تعداد بیشتر باکتری در روده، سبب طولانی تر شدن مدت ایجاد اثرات مفید آن ها می گردد. علاوه بر این مصرف همزمان پری بیوتیک به همراه پروبیوتیک معمولی می تواند سبب تحریک رشد این باکتری های ساده شده و کاهش آن ها در روده را جبران نماید. نتیجه گیری کلی: می توان با استفاده از پروبیوتیک ریزکپسوله یا استفاده از پری بیوتیک به همراه پروبیوتیک ساده مدت زمان ماندگاری باکتری های مفید در روده و در نتیجه اثرات مفید آن ها را افزایش داد.

لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس،ریز کپسوله، اینولین، کشت، طیور گوشتی