تأثیر تیمار پسازبرداشت دی فنیل آمین بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و کنترل سوختگی سطحی سیب رقم گرانی اسمیت

سوختگی سطحی در طی انبارداری یکی از مهمترین اختلالات فیزیولوژیکی سیب است. لذا هدف از این تحقیق بررسی اثر تیمار پساز برداشت دی- فنیل آمین (DPA)، بر کنترل عارضه سوختگی سطحی میوه سیب رقم گرانی اسمیت و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت است. آزمایش در قالب طرحکاملاً تصادفی اجرا شد. تیمار DPA به روش غوطهوری در چهار غلظت صفر (شاهد)، 1500، 2000 و 2500 میلی گرم در لیتر روی میوه سیب اعمال و در در دمای صفر درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد به مدت شش ماه انبارداری گردید. میزان فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت پراکسیداز و کاتالاز بافت پوست میوه به روش اسپکتروفتومتری و انتشار عارضه فیزیولوژیکی سوختگی سطحی به صورت ظاهری امتیازبندی داده برداری گردید. تیمار دی فنیل آمین عارضه سوختگی سطحی سیب را در طی انبارداری کاهش داد. علت عمده این تاثیر به ظرفیت آنتی اکسیدانتی غیرآنزیمی خود تیمار و نیز اثرات مثبت آن بر افزایش فعالیت آنزیم ها آنتی اکسیدانت بافت پوست میوه داشت. بطوریکه بیشترین مقادیر فعالیت آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز به ترتیب در سطوح 1500DPA و 2000 میلی گرم در لیتر بدست آمد. اگرچه تیمار باعث کاهش عارضه سوختگی سطحی در میوه سیب شد، با اینحال در غلظت های بالاتر اثر منفی روی این صفت داشت. در مجموع تیمار دیفنیلآمین در غلظت پایینتر (1500 میلی گرم در لیتر) بیشترین تاثیر را بر کنترل عارضه فیزیولوژیکی سوحتگی سطحی میوه سیب در طی شش ماه انبارداری نشان داد.

Keywords:

دی فنیل آمین (DPA) , سیب گرانی اسمیت , انبارمانی , آنزیم های آنتی اکسیدانت