اثر میزان روغن و سورفکتانت بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی حامل های لیپیدی نانوساختار حاوی آستازانتین

در این مطالعه حامل های لیپیدی نانوساختار حاوی آستازانتین (Ax-NLC) برای بهبود کاربرد و زیست دستیابی آستازانتین در غذاها و نوشیدنی ها تولید و ارزیابی شد. مخلوط اسید اولئیک و گلیسیریل بهینات به عنوان فاز لیپیدی استفاده شد. Ax-NLC (حاوی 5% فاز لیپیدی) به روش امولسیون کردن- فراصوت داغ تولید شد. روش سطح پاسخبر اساس طرح مرکب مرکزی برای مطالعه اثر نسبت فاز لیپیدی به توین 80 (LTR) و میزان اسید اولئیک فاز لیپیدی (OCL) بر اندازه ذره (PS)، شاخص چند پاششی (PDI)، پتانسیل زتا (ZP) و پایداری شیمیایی Ax-NLC در طی 25 روز انبارداری به کار گرفته شد. مقادیر PDI, PS و ZP به ترتیب حد محدوده های 85-138nm؛ 0/300-0/198 و 21/9- تا 34/6mV- بود. مقادیر زیاد (≥2)LTR و یا (≥60%)OCL منجر به افزایش اندازه یا خامه ای شدن Ax-NLC گردید. بیشترین پایداری شیمیایی برای فرمولاسیون های با LTR 2-1/5 و OCL 30%-15 مشاهده شد. مقادیر بهینه LTR و OCL به ترتیب 1/8 و 22/4% تعیین شد. Ax-NLC برای کاربرد در غذاها و نوشیدنی ها مناسب خواهد بود.

Keywords:

نانوحامل های لیپیدی , مواد زیست فعال لیپوفیل , گلیسریل بهینات , غذاهای عملگر , ن وشیدنی ها