بررسی ترکیب ژلاتین ماهی و ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی برای تولید پوشش های زیست تخریب پذیر

تا به امروز، کییتوزان بطور گسترده نه تنها به دلیل توانایی تولید فیلم آن بلکه به دلیل ویژگیهای آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی آن مورد استفاده قرارگرفته است. (کوما و همکاران، 2002) یک ژلاتین پوست خوک و فیلم خوراکی بر پایه کیتوزان برای افزایش عمر نگهداری ساردین دودی سرد بکارگرفته شد. استفاده از فیلم مذکور موجب کاهش تعداد میکروبهای هوازی و میکروارگانیسم های تولیدکننده H(2)S تا 3-2 log چرخه در طی دوره نگهداری در 5 درجه سانتیگراد به مدّت 20 روز در مقایسه با ساردین دودی سرد فاقد فیلم شد. با این حال، این فیلم از اکسیداسیون لیپید که توسط روش TBARs (مواد راکتیو اسید تیوباربیتوریک) و میزان پراکسید اندازهگیری شد، جلوگیری نکرد. گزارش شده است که فیلم های کیتوزان اکسیداسیون اولیه و ثانویه لپیید را در شاه ماهی و کاد قطبی جلوگیری میکند.که اغلب در نتیجه ویژگیهای مناسب محافظتی در برابر اکسیژن می باشد. به علاوه، تحقیقات نشان دادند که مکانیسم آنتی اکسیدانی کیتوزان می تواند دارای فعالیت شلاته کنندگی یونهای فلزی و یا پیوند با لیپیدها باشد. از این رو، احتمالاً از هر دو مکانیسم آنتی اکسیدانی در نتیجه واکنش های کیتوزان-ژلاتین در فیلم های مرکب جلوگیری شود. این مقاله به مرور جدیدترین منابع علمی مربوط به فیلمها بر اساس ژلاتین حاصل از گونه های متفاوت ماهی پرداخته شده است. ویژگی های خاص همانند فعالیت های آنتی اکسیدانی و ضدمیکروبی نیز می توانند با ترکیب ژلاتین با کیتوزان، لیزوزیم، اسانس، عصاره های گیاهی یا ویتامین C به منظور تولید یک ماده زیستی برای بسته بندی مد نظر قرار گیرند.

Keywords:

ژلاتین ماهی , پوشش زیست تخریب پذیر , آنتی اکسیدانی , ضد میکروبی