مروری بر روش های خوراک دهی در کشت سلولی با تراکم بالا

در کشت سلولی با تراکم بالا، نوع روش خوراک دهی برای رسیدن به کشت سلولی با تراکم بالا و جلوگیری از تولید متابولیت های مهار کننده رشد، بسیار مهم و بحرانی است. روش های خوراک دهی را می توان به روش کنترلی بدون بازخورد (حلقه باز) و یا بازخورد (حلقه بسته) تقسیم بندی کرد. روش با بازخورد را می توان به انواع مستقیم و غیر مستقیم تقسیم بندی کرد. روش کنترلی بدون بازخورد را می توان برای خوراک دهی با سرعت ثابت، تدریجی گام به گام یا افزایش خطی سرعت تغذیه و تغذیه نمایی، استفاده کرد. در روش خوراک دهی با بازخورد، یک متغیر قابل اندازه گیری و یک متغیر قابل دستکاری برای کنترل فرایند در نظر گرفته می شود. در کنترل بازخورد مستقیم، متغیر اندازه گیری شده و متغیر دستکاری شده یکسان هستند (مثلاً آنالیز آنلاین سوبسترا)، اما این متغیرها در بازخورد غیر مستقیم، متفاوت هستند که از جمله این روش ها می توان به pH-stat و Do-stat اشاره کرد. متغیرهای قابل اندازه گیری می تواند یا به طور مستقیم (آنلاین و یا آفلاین) و یا به طور غیر مستقیم تعیین شوند. متغیرهایی که به طور مستقیم اندازه گیری می شوند شامل دما، PH، غلظت اکسیژن محلول (DO) دانسیته نوری (OD)، غلظت سوبسترا و ... هستند. این متغیرها را می توان به طور مستقیم، توسط ابزارهای مختلف از جمله پروب DO، پروب pH، پروب دما، اسپکتروفتومتر (OD)، کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا و ... اندازه گیری کرد. متغیرهایی که به طور غیر مستقیم قابل اندازه گیری هستند میتوان به سرعت رشد ویژه، غلظت سلول، سرعت مصرف اکسیژن (OUR)، سرعت تولید دی اکسید کربن (CER)، سرعت مصرف گلوکز (GUR) و موارد دیگر اشاره کرد، که با استفاده از یک یا تعداد بیشتری از متغیرهایی که بطور مستقیم اندازه گیری می شوند، محاسبه و یا تخمین زده می شوند. متغیرهای قابل تغییر کنترل و دستکاری عبارتند از: سرعت همزدن و سرعت خوراک دهی سوبسترا.

Keywords:

کشت سلولی با تراکم بالا , روش های خوراک دهی , بازخورد مستقیم , بازخورد غیر مستقیم