امیر جمشیدی قاسم آبادی - کارشناس ارشد مهندسی محیط زیست

توسعه روزافزون جوامع شهری و افزایش فعالیت های اقتصادی وصنعتی درعصرحاضر خصوصا درکلانشهر ها بدون توجه به ارزیابی اثرات این فعالیت ها برسلامت انسان به عنوان محورتوسعه الودگی هوای شهرها و مخاطرات ناشی ازانتشارالاینده های مختلف راموجب گردیده است استفاده ازشبکه حمل و نقل شهری خصوصا اتوبوس راهکاری جهت کاهش الودگی کلانشهر تهران بوده و توفقگاه اتوبوسها ازجمله مکانهایی است که ازنظر سنهجش الاینده های هوا حائز اهمیت میباشد این پژوهش ازنوع توصیفی مقطعی بوده و هدف آن تعیین میزان الاینده های گازی و ذرات معلق PM10 درهوای ازاد دوتوقفگاه اتوبوسهای درون شهری درشمال غرب و جنوب شرق تهران می باشد تاباتعین میزان این الاینده ها وشاخص کیفیت هوا AQI وضعیت کیفی هوای ازاداین مناطق مورد ارزیابی قرارگیرد بااستفاده ازانالایزرهای دیجیتال سنجش الاینده های گازی SAAF22M ، SAAC32M ، SACO12M ، SAO342M و دستگاه نمونه گیری PM10 (Low Sampler Model:BGIPQ100) نمونه گیری های لازم ازتابستان 88تابهار89 صورت پذیرفت نتیجه تحقیق نشان میدهد ازنقطه نظر میزان تولید الاینده های گازی و ذرات معلق درسایت های موردمطالعه میزان الودگی درهیچ یک ازآنها فراتر ازحداستانداردهای مصوب مشاهده نگردید

آلودگی هوا، محیط زیست /AQI، توقفگاه اتوبوسهای درون شهری