بررسی تغییرات فصلی PM2.5 و تهیه نقشه بحران آن(مطالعه موردی منطقه 14 شهرداری تهران)

آلودگی هوا یک مسئله جدی درشهرهای بزرگ مانند تهران است عوامل مختلفی ازجمله رشدجمعیت افزایش گسترده و سایل نقلیه موتوری و مصرف بی رویه سوختهای فسیلی درافزایش الاینده ها نقش دارند دراین پژوهش بررسی الودگی هوا درمنطقه 14شهرداری تهران و تهیه نقشه بحران درمحیط gIS صورت گرفته است ازانجایی که این منطقه به دلیل عدم وجود الگوهای نوین شهرسازی تراکم جمعیتی بالا ترافیک سنگین درزمره مناطق پرترافیک و الوده تهران مطرح است بدین منظور طی مطالعات طولانی 25 ایستگاه سنجش دراین منطقه انتخاب و طی یک دوره یکساله درهفته دوم ماه دوم هرفصل به مدت سه روز و درسه نوبت ازشبانه روز الاینده PM2.5 درایستگاه های مذکور موردسنجش قرارگرفت طی این مطالعه بیشترین میزان PM2.5 درمحدوده 56-59 μg/m3 درمنطقه ترافیکی پرتردد مانند اتوبانها و سپس درمناطق مسکونی ومناطق ترافیکی کم تردد درحدبالاتر ازاستاندارد 25 μg/m3 قرارداشته است اماکمترین میزان PM2.5 دربازه 23-27 μg/m3 دربعضی مناطق مسکونی واموزشی بوده است منطقه 14ازلحاظ میزان PM2.5 باتوجه باستانداردهای سازمان محیط زیست درتمام فصول دربالاترازمیزان استاندارد قرارداشته اند همچنین راهکارهایی جهت پیشگیری ازالودگی و بهبود کیفیت هوا درمنطقه پیشنهادگردیدها ست

Keywords:

آلاینده های هوا , PM2.5 , سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS , تهران