مهدی قربانی - عضو هیئت علمی دانشگاه تهران
فریبا ابراهیمی آذرخواران - دانشجوی کارشناسی ارشدآبخیزداری

مدیریت حوزه آبخیزیکی ازحساس ترین و درعین حال پیچیده ترین اشکال مدیریت منابع و تولید است تنوع درنهاده ها و ورودیهای سیستم ازبخش غیرزنده تا زنده تنوع درمحیط سیستم ازطبیعی تا انسان ساخت و گستردگی عرصه جنبه هایی ازاین پیچیدگی را مشخص می نماید مدیریت جامع و یکپارچه حوزه ابخیز مجموعه ای ازفعالیت های سازه ای و غیرسازه ای مدیریت منابع آب و زمین با نگرش سیستمی است که نقش ویژه ای دربهره برداریمناسب درست و پایداراین منابع دارد و البته بدون توجه به نقش جوامع محلی ابخیز مناسبات و نظامهایشان و مشارکت آنها درسطوح مختلف ازتصمیم گیری و برنامه ریزی تا بهره برداری دریک منطقه عقیم مانده و اثربخشی آن درتقابل با سایرفعالیت های مناطق مجاورمحو خواهدشد برای ساماندهی مدیریت موفق مشارکتی ضرورت دارد ازرویکردهای علمیو کاربردی استفاده نمود امروزه رویکردشبکه های اجتماعی هم به عنوان یک رویکردعلمی و هم به عنوان یک ابزارکاربردی مدیران و برنامه ریزان رادرسیاست گذاری و برنامه ریزی و همچنین اجرای مدیریت مشارکتی منابع طبیعی ازجمله حوزه های ابخیز شهری یاری رسانده به طوریکه تجربیات زیادی دردنیا نشان دهنده کاربردی نمودن تحلیل شبکه اجتماعی درساماندهی مدیریت مشارکتی اکوسیستم های طبیعی است براین اساس اهمیت شبکه های اجتماعی دراین مقاله جهت کشف چالشها و فرصت های پیشروی اعمال مدیریت مشارکتی موفق حوزه آبخیز ازسطح استانی تا سطح بهر برداران حوزه ابخیز مورد توجه قرارگرفته میشود هدف دراین مقاله اشناییی متخصان امربااین فن ورویکرد به منظور بهبود وضعیت نابه سامان مدیریت عرصه های طبیعی موجوددرسطوح مختلف می باشد

حوزه آبخیز، تحلیل شبکه، مدیریت مشارکتی، اکوسیستم های طبیعی