شناسایی مناطق مسکونی پراکنده در مناظر طبیعی با استفاده از فنون گرانولومتری و تلفیق اطلاعات طیفی و بافت تصاویر ماهواره ای

امروزه تکنیکهای سنجش ازدوربه عنوان ابزارهای هوشمند و کم هزینه جهت تهیه نقشه های موضوعی و اهداف مدیریتی به کارمیروند دراین میان شناسایی مناطق مسکونی به دلیل پیچیدگی ابعادشکل ونوع موادساختمانی برای احداث بناها امری دشوار است باتوجه به تحقیقاات پیشین به نظر می رسد تنها بهره گیری ازاطلاعات طیفی برای شناسایی این مناطق کافی نیست بنابراین ازتکنیکهای تحلیل بافت به منظور افزایش صحت تهیه نقشه درمناطق مسکونی برروی تصویرماهواره ای Aster_L1B دردشت برم استان فارس ایران استفاده شده است معیارهای بافت شامل غنای نسبی تنوع غالبیت قطعه بندی تعدادطبقات متفاوت پیکسلهای متفاوت ازپیکسل مرکزی ماتریس مقایسه جفتی درابعاد پنجره هیا 3×3و5×5و7×7 به روش گرانولومتری مورد ارزیابی قرارگرفتند توانایی تحلیل بافت درمقایسه باطبقه بندی طیفی و بافت - طیف ارزیابی شد بهره گیری ازمعیار تعدادطبقات متفاوت و غنای نسبی افزایش معناداری درصحت کلی و ضریب کاپا نشان داد

Keywords:

نقشه مناطق مسکونی , مناظرطبیعی , تحلیل بافت , Aster_L1B