شهریار طاووسی تفرشی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
فیروز آرمان پور - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران، گرایش سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
محمدجواد معمار - کارشناس ارشد عمران، گرایش سازه

برخی از روش هایی که در زمینه تحلیل خمش ورق موجود است مانند روش لوی، ناویر، روش های انرژی و... برای انجام تحلیل ورق یکسری محدودیت هایی برای شرایط تکیه گاهی ورق قائل هستندکه این موجب می شود تمامی حالت های تکیه گاهی ممکن برای ورق مورد بررسی قرار نگیرند روش کانتروویچ توسعه یافتهEKM)با نداشتن محدودیت در شرایط تکیه گاهی ورق وهمچنین داشتن دقت و سرعت قابل قبولیکی از روش های مناسب در زمینه تحلیل خمش و کمانش ورق ها می باشد که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است. اساس این روش بر پایه تبدیل کردن معادله دیفرانسیل جزئی PDE) حاکم بر خیز ورق به مجموعه ای از معادلات دیفرانسیل معمولیODE) با درنظر گرفتن تابع خیز ورق به دو تابع مستقل از هم استوار می باشد. ورق هایی که با این روش در گذشته موردتحلیل قرار گرفته اند به شکل مستطیلی، دایره ای و استوانه ای و اکثرا تحت شرایط تکیه گاهی صلب )گیردار( بوده اند. در این مقاله قصد داریم روش کانتروویچ توسعه یافته را برای ورق های متکی بر یکتیر ارتجاعی بعنوان یک مفهوم فیزیکی از فنر و همچنین قرار گرفتن ورق بر روی یک بستر ارتجاعی( تکیه گاه الاستیک سطحی( مورد بررسی قرار دهیم .جهت صحت سنجی خروجی ها(تغییر شکلو ممان ها در نقاط مختلف ورق( نتایج را با نرم افزار های اجزای محدود مورد[ 1] مقایسه قرارگرفته و همچنین با ترسیم نمودار ها و گراف هایی اثر تغییرات سختی تیر و فنر بر روی خیز و ممان ورقمورد مطالعه قرار گرفته است که حاکی از آن است روش مذکور روش دقیق برای حل معادله خیز ورق بوده، جواب ها به سرعت همگرا و پاسخ نهایی مستقل از انتخاب تابع اولیه است .تحلیل ورقبا شرایط تکیه گاهی ارتجاعی با استفاده از روش کانتروویچ توسعه یافته می تواند مقدمه ای برای تحلیل ورق های چند دهانه با استفاده از این روش باشد

روش کانتروویچ توسعهیافته، خمش ورق، شرایط تکیهگاهی ارتجاعی