وجه تمایز بانکداری اسلامی در مقایسه با بانکداری فراگیر از نقطه نظر کارآفرینی بانکی

تامین سرمایه مالی برای توسعه ی کارآفرینی توسط بانک ها به طور معمول از دو طریق اعطای وام و دریافت بهره و مشارکت در پروژه موردنظر و دریافت بخشی از سود قابل انجام است. مهمترین دلیل موسسات مالی برای ترجیح شیوه نخست بر شیوه دوم، غلبه بر دو مساله انتخاب بد و مخاطره اخلاقی است. به اعتقاد صاحب نظران اقتصاد اسلامی، آنچه به عنوان نظام بانکداری اسلامی شناخته می شود، به سیستم بانکداری آلمانی نزدیک است. وجه تمایز بانکداری اسلامی با بانکداری یونیورسال یا آلمانی در این است که بانکداری یونیورسال حق استفاده از شیوه نخست تامین مالی (اعطای وام و دریافت بهره) را برای خود محفوظ نگهداشته است. در حالی که در بانکداری اسلامی مدیران بانک حق استفاده از شیوه مزبور را ندارند. سوال اصلی مقاله حاضر این بود است که آیا این وجه تمایز بانکداری اسلامی در مقایسه با بانکداری فراگیر، از نقطه نظر کارآفرینی بانکی در تامین سرمایه مورد نیاز، امتیاز تلقی می شود یا عیب؟ به عبارت دیگر، آیا بانکداری اسلامی مانع کارآفرینی است یا زمینه ساز آن؟ برای پاسخگویی به این سوال دو مرحله دنبال گردید. در مرحله نخست نشان دادیم که گرایش بانک های اسلامی به رفتارهای صوری، نتیجه پیدایش این فرضیه در میان اقتصاددانان و بانکداران مسلمان باشد که شیوه تامین مالی مبتنی بر PLS برای همه شرایط و محیط های کارآفرینی، بهینه نیست. در مرحله دوم، درستی یا نادرستی فرضیه مزبور را مورد بررسی قرار دادیم.

Keywords:

بانک , کارآفرینی , بانکداری اسلامی , بانکداری فراگیر