تاثیر برهمکنش آرسنیک و جیبرلیک اسید بر میزان آنتوسیانین و فنل در دو رقم برنج

آرسنیک یک شبه فلز سمی و غیر ضروری است که در محیط به شکل معدنی و آلی وجود دارد که به وسیله منابع طبیعی و منابع مصنوعی در طبیعت تولید می شود. در این مطالعه واکنش دو ژنوتیب برنج به تنش آرسنیک و جیبرلیک اسید بر میزان آنتوسیانین و فنل، در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در شرایط مزرعه ای مورد بررسی قرار گرفت که در طی آن ژنوتیپ ها تحت تیمار دو غلظت مختلف جیبرلیک اسید (0 و 10 میکرومولار) و سه غلظت سدیم آرسنیک (0، 50 و 100 میکرومولار) قرار گرفتند. ارقام برنج مورد استفاده از مرکز تحقیقات برنج کشور واقع در شهرستان آمل تهیه شدند که شامل طارم به عنوان یک رقم محلی و شیرودی به عنوان رقم پر محصول بود. آنالیز داده های مربوطه با استفاده از آزمون دانکن و نرم افزار SPSS v.16 صورت گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش میزان آرسنیک در محیط کشت هر دو رقم برنج، محتوای آنتوسیانین و فنل افزایش می یابد. افزایش پارامترهای فوق در رقم شیرودی بیشتر از رقم طارم می باشد و تفاوت مشاهده شده معنی دار است. افزودن جیبرلیک اسید باعث افزایش میزان آنتوسیانین در هر دو رقم برنج شد که در رقم شیرودی معنی دار است در حالی که میزان فنل در رقم طارم با افزودن جیبرلیک اسید به طور معنی دار افزایش می یابد.

Keywords:

برنج , آرسنیک , جیبرلیک اسید , آنتوسیانین , فنل