تجزیه زیستی فنانترن توسط سویهای از سودوموناس استوتزری با توانایی تولید آنزیم کاتکول 2 و 3 دیاکسیژناز
Publish place: First Bioremediation Conference
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 858
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BIOREMEDIATION01_079
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1392
Abstract:
هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای ترکیبات سمی هستند که به طور گستردهای در محیط پراکنده شدهاند. به دلیل ساختار پایدار و مقاومت بالایی که این ترکیبات در برابر تجزیه دارند از نگرانیهای عمده سازمانهای حفاظت از محیط زیست به شمار میروند. روش پاکسازی زیستی نسبت به سایر تکنولوژیهائی که برای برطرفسازی این قبیل آلایندهها بهکار میروند ارزانتر و ایمنتر میباشد. فرضیات در مطالعه حاضر پس از جداسازی باکتریهای تجزیه کننده فنانترن از خاک پالایشگاه اصفهان، ایزولههایی با توانایی تولید آنزیم کاتکول 2 و 3 دیاکسیژناز مورد شناسایی فنوتیپی و ژنوتیپی قرار میگیرند. مواد و روش تحقیق پس از جمع آوری خاک آلوده به ترکیبات نفتی از پالایشگاه اصفهان، غلظت فنانترن در نمونه اندازهگیری شد. جداسازی باکتریهای تجزیه کننده به روش غنیسازی در محیط کشت پایه نمکی حاوی mg/l 50 فنانترن انجام گرفت. به منظور سنجش تولید آنزیم کاتکول 2 و 3 دیاکسیژناز از محلول mM100 کاتکول استفاده شد. تولید بیوسورفکتانت به روشهای فروپاشی قطره و اسلاید شیشهای مورد سنجش قرار گرفت. ایزولههای تولید کننده آنزیم با استفاده از تستهای بیوشیمیایی و آنالیز توالی ژن 16S rDNA شناسایی شدند.نتایج غلظت فنانترن در نمونه خاک 50/72 میلیگرم بر کیلوگرم گزارش شد که بیشتر از حد مجاز بود. پس از 5 هفته غنیسازی در محیط کشت حاوی فنانترن به عنوان تنها منبع کربن، 6 ایزوله جداسازی شدند. تنها یک ایزوله قادر به تولید آنزیم بود که به عنوان سودوموناس استوتزری سویه ATAI21 شناسایی شد و با شماره دسترسی KF113845در پایگاه NCBI به ثبت رسید. سویه مذکور قادر به تولید بیوسورفکتانت بود و حداکثر غلظت قابل تحمل فنانترن توسط آن، 800 میلیگرم بر لیتر گزارش شد.
Keywords:
Authors
ایمانه امینی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته میکروبیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان *نویسنده پاسخگو
آرزو طهمورث پور
استادیار میکروب شناسی، گره علوم پایه پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان
آتوسا عبداللهی
استادیار شیمی، گروه علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان
منیر دودی
استادیار میکروب شناسی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :