مطالعه آزمایشگاهی کاهش غلظت آلاینده های آلی، هیدروژن سولفید و آمونیاک محلول در پسآب مخازن Slops پالایشگاه شیراز

پسآب خروجی از مخازن سلاپس پالایشگاه شیراز دارای غلظت بالای مواد آلی ، هیدروژن سولفید و آمونیاک است که به صورت محلول وجود دارند. به علت غلظت بالای آلاینده های موجود در این پسآب تصفیه بیولوژیکی به طور مستقیم امکان پذیر نمی باشد. استفاده از روش های اکسیداسیون پیشرفته شیمیایی باعث افزایش قابلیت تجزیه پذیری بیولوژیکی پسآب شده که بسته به نوع آلودگی های پسآب می تواند پیش از تصفیه بیولوژیکی مورد استفاده قرار گیرد. تعیین پارامترهای موثر در اکسیداسیون پیشرفته شیمیایی از این حیث که تاثیر بسزایی در میزان رشد باکتری ها و جلبک ها در مرحله تصفیه بیولوژیکی ایفا می کنند حایز اهمیت است. همچنین ترکیب این دو روش تصفیه باعث کاهش زمان تصفیه تا حد چشم گیری می شود. در این مقاله عملکرد روش اکسیداسیون پیشرفته شیمیایی که شامل استفاده از گاز اوزن و محلول هیدروژن پر اکسید در حضور لامپ یو- وی است مورد بررسی قرار گرفته است.آزمایش ها در رآکتور نیمه پیوسته و به حجم یک لیتر انجام شد. تاثیر لامپ یو- وی، زمان اوزن زنی و همچنین مقدار هیدروژن پراکسید مصرفی بر میزان جداسازی آلاینده ها مورد ارزیابی قرار گرفت و میزان بهینه آنها مشخص شد. از پارامتر اکسیژن مورد نیاز شیمیایی به عنوان معیاری برای کاهش غلظت مواد آلی و استفاده از روش نور سنجی به کمک معرف های نسلر و متیلن بلو به ترتیب به منظور تعیین غلظت آمونیاک وسولفید استفاده شده است. نتایج نشان دهنده کارایی بهتر اوزن نسبت به هیدروژن پر اکسید بوده که در حالت بهینه قادر به جداسازی کامل سولفیدوموادآلی محلول در آب است. همچنین استفاده هم زمان گاز اوزن و محلول هیدروژن پراکسید منجر به جداسازی 36% آمونیاک از پسآب بعد از گذشت حدود 5 ساعت شده است.

Keywords:

سلاپس , اکسیداسیون پیشرفته شیمیایی , اکسیژن مورد نیاز شیمیایی , معرف نسلر , معرف متیلن بلو