مهدی فرزادکیا - دانشیار، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
سیمین ناصری - استاد، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران
روشنک رضایی کلانتری - دانشیار، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران
حسینعلی اصغرنیا - عضو هیئت علمی و دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی بهداشت محیط ، دانشگاه علوم پزشکی بابل، دانشگاه علوم پزشکی ایران

مقدمه و اهمیت موضوع: رودخانه ها و آبهای جاری از دیر باز مورد نیاز و توجه بشر بوده اند. رودخانه بابلرود از جنوب شهرستان بابل سرچشمه گرفته و پس از از طی حدود 67 کیلومتر مسافت در شمال شهر بابلسر به دریای مازندران می ریزد و آلاینده های مختلفی در طول مسیر وارد آن می گرددو بدنبال آن کیفیت آن به شدت کاهش می یابدو با توجه به استفاده های مختلف از آب این رودخانه ضرورت دارد تا ارزیابی کیفی از آب رودخانه مذکور بعمل آید.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع مقطعی می باشد، نمونه برداری از ده ایستگاه در طی دو دوره پرآبی و کم آبی انجام یافته است. داده های حاصل از آزمایش با استفاده از شاخص کیفی NSFWQI ونرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردیده و سپس مسیر رودخانه با استفاده از نرم افزار GIS پهنه بندی گردید.نتایج و بحث: بر اساس شاخص NSFWQI ،بهترین وضعیت مربوط به ایستگاه دوم در دوره کم باران(79،کیفیت خوب) و بدترین وضعیت مربوط به ایستگاه دهم در دوره پرآبی (41، کیفیت بد) بوده است.نتیجه گیری: براساس شاخص کیفیت آب NSFWQI، وضعیت کیفی آب رودخانه در دوره پرآبی در ایستگاه بالادست و میان-دست، خوب و متوسط بوده و در ایستگاه پایین دست وضعیت بد را دارا می باشد. در دوره کم آبی نیز در دوره بالادست خوب و در دوره میان دست و پایین دست وضعیت متوسط را دارا بوده است، دلیل این امر می تواند ناشی از تخلیه مستقیم فاضلاب های روستایی، شهری و صنعتی و ورود سیلاب به داخل رودخانه و همچنین تخلیه و تلنبار مواد زائد جامد در کنار رودخانه باشد که موجب آلودگی این رودخانه می گردند.

رودخانه بابلرود، شاخص NSFWQI، پهنه بندی ، GIS،کیفیت آب