بررسی میزان و نوع آلودگی میکربی تلفنهای همراه پرسنل درمانی و بهداشتی شاغل در اتاق عمل بیمارستان و زایشگاه سینا مشهد

مقدمه : عفونتهای اکتسابی از محیط بیمارستان ها یکی از معضلات مهم در بحث ایمنی و سلامت بیماران می باشد و بیمارستانها در مسیری گام بر میدارند تا کاهش این نوع عفونتها را جزء اولین اولویتهای برنامه ریزی های خود در زمینه ایمنی بیمار و پرسنل قرار دهند تا مانع بستری شدن طولانی مدت بیماران و افزایش هزینه های بستری و مقاومت میکروارگانیسمها به آنتی بیوتیکها گردند . در این زمینه با بررسی های انجام شده ، استفاده از تلفن همراه در اتاق عمل توسط کادر درمانی و بهداشتی به عنوان یک عامل انتشار آلودگی و ایجاد عفونتهای پس از عمل یک عامل مورد توجه می باشد . مطالعه حاضر میزان رشد پاتوژن های باکتریایی را بر روی تلفن های همراه کادر درمانی اتاق عمل در بیمارستان و زایشگاه سینا مشهد بررسی می نماید .مواد و روشها :ابتداپرسشنامه ای مبنی بر میزان توجه کادر درمانی به استفاده از تلفن همراه در محیط کار و پاکسازی آن حین و پایان شیفت کاری تهیه و در اختیار کادر اتاق عمل قرار گرفت .سپس به صورت تصادفی در دو شیفت کاری صبح و عصر از 46 تلفن همراه که متعلق به گروههای مختلف درمانی از قبیل پزشکان ، تکنسینهای اتاق عمل ، تکنسینهای بیهوشی ، سرکولرها و کادر خدماتی جهت ارزیابی امکان رشد باکتریها کشت تهیه شد که این نمونه برداری توسط سوآپ استریل مرطوب با مواد مغذی انجام شد . ضمنا این نمونه برداری از قسمتهایی از گوشی که امکان تماس با دست بیشتر بود برداشته شد ( صفحه کلید ، پشت و اطراف گوشی ) نتایج و بحث : طبق نتایج 66/95%گوشی های همراه بررسی شده آلوده بودند بنابراین می توان نتیجه گرفت که گوشی های همراه عاملی در انتشار عفونتهای بیمارستانی می باشند . باکتریهای مشاهده شده به ترتیب فراوانی استاف کواگولاز منفی 82% ، باسیل گرم مثبت 86/10% ، قارچ 52/6% ، کلبسیلا 34/4% و ایکلای 17/2% می باشد .نتیجه گیری : با توجه به اهمیت شستشو دست و پاکسازی گوشی های همراه تنها 25% درصد از پرسنل به طور مرتب تلفنهای همراه خود را با محلولهای ضدعفونی تمیز می کردند . بنابراین عدم استفاده از تلفنهای همراه در اتاق عمل بایستی در راس اولویتهای کنترل عفونت در اتاق عمل مدنظر قرار گیرد .

Keywords:

تلفن همراه , عفونتهای بیمارستانی