تحلیل مکانی و زمانی تعداد روزهای همراه با پدیده گردوغبار در گستره ایران
Publish place: 3rd National Conference on Wind Erosion and Dust Storms
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 832
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISADMC03_065
تاریخ نمایه سازی: 23 اسفند 1392
Abstract:
گرد و غبار (Dust) به عنوان یکی از پدیده های مضر اقلیمی، موجب خسارت به جوامع شهری، محیط زیست، کشاورزی و سایر بخش های اجتماعی می گردد. در این پژوهش سعی شده است پراکنش تعداد روزهای همراه با گرد و غبار در گستره ایران در کلیه اقلیم ها مورد تحلیل قرار گرفته و روند تغییرات زمانی آن بررسی شود. به این منظور، تعداد 49 ایستگاه سینوپتیک انتخاب گردید. تحلیل مکانی و زمانی تعداد روزهای همراه با گرد و غبار در هر یک از ماههای سال انجام گردید. در عین حال تحلیل روند زمانی نیز با استفاده از روش ناپارامتری من کندال به انجام رسید. بررسی توزیع مکانی پدیده گرد و غبار نشان داد که تعداد روزهای گردوغبار در نیمه جنوبی کشور بیشتر از نیمه شمالی آن است. در بین ماههای سال، بیشینه فراوانی وقوع این پدیده مربوط به ماه جولای بود. نقشه توزیع سالانه گردوغبار در گستره کشور نشان داد که بیشترین روزهای گردوغباری در جنوب و شرق ایران در ایستگاه های زابل، دزفول و بوشهر (ساحلی)، به ترتیب برابر با 7/166، 8/111 و 6/108 روز از سال بوده است. در مقابل، کم ترین روزهای گردوغبار در ایستگاه های شمالی شامل رشت، بابلسر و انزلی و به ترتیب 2/1، 3/1 و 4/1 روز در سال است. همچنین، بررسیهای نشان داد که گرم ترین ماه های سال مصادف با حداکثر تعداد روزهای گردوغبار و سردترین ماه های سال مصادف با حداقل تعداد روزهای گرد و غبار می باشد. تحلیل روند زمانی روزهای گردوغبار مؤید روند کاهشی در 27 ایستگاه و روند افزایشی در 22 ایستگاه است که 14 ایستگاه روند افزایشی معنی دار و 16 ایستگاه روند کاهشی معنی دار را تجربه نموده است.
Keywords:
Authors
جلیل هلالی
دانشجوی دکتری هواشناسی کشاورزی، گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران، کرج
جواد بذرافشان
استادیار گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشکده مهندسی و فناوری کشاورزی، دانشگاه تهران،کرج
ابراهیم اسعدی اسکویی
دانشجوی دکتری هواشناسی کشاورزی، گروه مهندسی آب دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی، مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :