عبدالعلی صوفی - کارشناس ارشد زراعت
شهناز رفعت پور - دانشجوی کارشناسی ارشد بیابان زدایی
ام البنین توراج زاده کوهکن - دانشجوی کارشناسی ارشد ابیاری و زهکشی
بهناز سراوانی غیور - کارشناسی ارشد مرتعداری

امروزه دست اندرکاران بخش آب کشوروحتی بهره برداران کشاورزی به خوبی روشن شده است که منابع آب زیرزمینی با بحران روبرو شده است. کشور ایران با یک سوم متوسط بارندگی جهان و با0/36 ازکل منابع تجدیدشونده جهان و داشتن یک درصد جمعیت جهان از این چالش سهم عمدهای را خواهد داشت و در این میان بخش کشاورزی با 94درصد مصرف آب بزرگترین رسالت رادرمصرف بهینه و باحداکثربهرهوری دارد. در 50 سال اخیر استفاده از آبهای زیرزمینی به وسیله حفرچاه های عمیق و نیمه عمیق رایج شده است و هم اکنون قسمت اعظم زراعت و باغداری آبی با استفاده از آب چاههای عمیق و نیمه عمیق، قناتها و چشمهها انجام میوشد هنگامی که بحث کم یابی منابع آب مطرح میشود به دنبال آ« بحث مدیریت اقتصادی این منابع نیزمطرح است. از طرفی با توجه به مباحث توسعه پایداربهره برداری پایدارازمنابع آب نیز مطرح است بدین ترتیب یکی ازعوامل اصلی و محدودکننده توسعه بخش کشاورزی ایران نهاده آب است. در همین رابطه کارشناسان باور دارنددرصورتی که محدودیت آب وجود نداشت 30تا50 میلیون هکتارازاراضی کشور قابل کشت و زرع میبود منظور از الگوهای بهرهبرداری ارائه الگوی مناسب به نحوی است که در آن جایگاه و نقش دولت و آببران کشاورزی مشخص شود و یافتن الگوی بهرهبرداری باید به گونهای باشد که باعث مشارکت بیشتر کشاورزان برای حفاظت و بهرهبرداری از منابع آب زیرزمینی شود.

منابع آب، آب زیرزمینی،بهرهبرداری پایدار،الگوهای بهرهبرداری