ریولوژی ژل پایه آبی سریش
Publish place: 10th National Iranian Chemical Engineering Congress
Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,460
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NICEC10_554
تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1385
Abstract:
اینولین جزء پلی ساکاریدی و بخش اصلی تشکیل دهنده سریش می باشد که قابلیت حل شدن در آب سرد ( در دمای پایین ) را داشته و توسط نمکهای بورات ( یونهای بورات ) قابل تبدیل به ژل می باشد . ژل اینولین دارای پیوندهای عرضی دائمی نبوده و این پیوندها در اثر برش قابل جابه جایی و حرکت یا کاهش می باشند . واکنش تشکیل ژل یک واکنش تعادلی بوده که دما اثر زیادی روی آن ندارد بلکه غلظت اینولین و عامل ژل کننده اثر قابل توجهی بر واکنش و در نتیجه بر خواص ریولوژیکی ژل خواهند داشت . مطالعه خواص ریولوژیکی ژل های پایه آبی حاصل نشان می دهد که افزایش غلظت اینولین اثر افزایشی بر استحکام ژل ( مدول ذخیره ) دارد اما غلظت بوراکس ( عامل ژل کننده ) در حالتهای مختلف کلوئید ( ناشی از غلظت سریش ) اثرات متفاوتی بر استحکام ژل خواهد داشت . همچنین رفتار رقیق شونده برشی برای گرانروی مختلط این ژلها مشاهده می شود
Keywords:
Authors
محمدمهدی خراسانی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
علی اکبر یوسفی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران
امیر ارشاد لنگرودی
پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران