بررسی عدالت اجتماعی و توزیع خدمات و امکانات شهری (نمونه موردی منطقه یک و هفده تهران)

امروزه، شهر یکی از بزرگ ترین دستاوردهای فرهنگ و تمدن و یکی از فراگیرترین پدیده های اجتماعی عصر حاضر است. بررسی شهر از دیدگاه عدالت اجتماعی شاید یکی از نگرشهای بسیار نادر و بنیادینمحسوب شود. به طور کلی می توان گفت نابرابریهای فضایی بازتاب فیزیکی نابرابریهای اقتصادی- اجتماعی است. بنابراین تغییرات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در مقیاس جهانی اثرات بنیادینی در تجدید سازمان وبازساخت شهرهای جهانی به جا می گذارد. به طور کلی بین تحقق عدالت اجتماعی و سطح توسعه یافتگی رابطه وجود دارد.این عدم تعادلها و نابرابریها به جز آسیب های ذاتی ممکن است در کارایی و انتظارات11 ).شهر تهران نیز از سایر شهر های جهان سوم مستثنی : اقتصاد ملی نیز خلل ایجاد کنند ( اسمیت، 1384 نیست و با وجود تلاشهای بسیاری که در جهت از بین بردن نابرابری میان شمال و جنوب این پایتختصورت گرفته، بی عدالتی و نابرابری همچنان به صورت فاحش در تمام ابعاد زندگی مردم و شکل فیزیکی شهر نمایان است. در این تحقیق با روش تحلیلی- تطبیقی وبا استفاده از روش کتابخانه ای به جمع آوریامار و اطلاعات مرتبط با برنامه ریزی فضای خدمات شهری در مناطق مورد مطالعه مبادرت و با مقایسه مناطق با یکدیگر به لحاظ کمی و کیفی و تحلیل بالغ بر 49 شاخص استخراجی با مدلz.scoreدر مناظق یک و 17 تهران پرداخته شده است که به طور کلی نشانگر توزیع نا متعادل عدالت در بین مناطق مورد بررسی و حتی داخل خود مناطق نیر می باشد

Keywords:

عدالت اجتماعی , امکانات و خدمات شهری , مفهوم عدالت , تهران