حجت فرقانی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ران

این مقاله با هدف شناخت وضعیت مناطق شهرداری مشهد از نظر ارائه خدمات وامکانات مورد نیاز شهروندان و نحوه توزیع آنها به منظور شناسایی وضعیت مناطق از نظر برخورداری از خدمات و امکانات شهری و کمک به مدیران و برنامه ریزان در گسترش عدالتاجتماعی و توزیع خدمات شهری و توسعه پایدار شهر مشهد تدوین شده است و با بکارگیری مدل تصمیم گیری چندمعیاری آنتروپی شانون میزان برخورداری مناطق شهرداری مشهدبراساس 10 شاخص عمده خدماتی مورد نیاز شهروندان مورد ارزیابی قرار گرفته است. محاسبات نشان داد که توزیع نرمالی در خدمات وامکانات شهری بین تمام مناطق شهر مشهد وجود ندارد و اختلاف بین ضریب کم برخوردارترین منطقه ( 120,449 و برخوردارترین منطقه( 9 1,041 بیش از دو برابر می باشد. مناطق 9،10 و 2 به ترتیب حائذ رتبه اول تا سوم از نظر توزیع خدمات شهری می باشند و مناطق 4، ثامن و 1 محروم ترین مناطق از نظر شاخصهای خدماتی به شمار می روند. این نتایج حاکی از این است مناطقی که در رشد و توسعه به نقطه تثبیت رسیده اند ( مناطق 2و9 و 10 ) از نظر ارائه خدمات نیز در وضعیت بهتری قرار دارند و مناطق کم برخوردار( منطقه 4) بعلت فقر زیرساخت ها و مناطق در حال رشد و مرکزی ( مناطق 12 ، ثامن و 1 ) بعلت افزایش سطح منطقه و پروژه های زیرساختی در حال احداث و افزایش تراکم جمعیت در وضعیت مناسبی قرار ندارند. بنابراین ضروری است مدیران شهری نسبت به تامین حداقل خدمات و نیازهای شهروندان و عدالت در توزیع آنها اقدام نمایند

توزیع بهینه، خدمات شهری، عدالت اجتماعی، مدل آنتروپی، شهر مشهد