رشد اقتصادی، مصرف انرژی و انتشار گاز دی اکسید کربن در ایران و کشورهای عضو اوپک

با توجه به محرک بودن مصرف انرژی در فرآیند رشد اقتصادی کشورها و وجود رابطه مستقیم در میزان انتشار آلاینده ها و مصرف انرژی، سوال مطرحی این است که آیا الزاما رشد اقتصادی عامل ایجاد آلودگی است؟ در این صورت کنترل انتشار آلاینده ها ممکن است منجر به کاهش رشد اقتصادی شود که با اهداف کشورها در تناقض می باشد. در نتیجه اثرات رشد اقتصادی و انتشار گاز CO2 می تواند قابل تامل و بررسی باشد. بر این اساس، در این مطالعه سعی شده است تا با استفاده از اطلاعات سری زمانی سالانه کشورهای عضو OPEC به عنوان شاخصی از کشورهای در حال توسعه و دارای منابع فسیلی و نیز کشور ایران به عنوان نماینده ای از این گروه کشورها، اثرات تکانه های متغیرهای رشد GDP سرانه، مصرف انرژی و انتشار گاز CO2 بر همدیگر طی دوره 1960-2008، مورد بررسی قرار گیرد. برای این منظور ا ز توابع عکس العمل اتی (IRFs) و تجزیه واریانس (FEVDs) مدل خود توضیح برداری تابلویی (PVAR) برای گروه کشورهای عضو OPEC و مدل خود توضیح برداری سری زمانی برای کشور ایران استفاده شده است. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که در کشورهای عضو OPEC و نیز کشور ایران نحوه واکنش متغیر انتشار گاز دی اکسید کربن به تکانه های رشد GDP سرانه در راستای منحنی زیست محیطی کوزنتس بوده و در هر دو، رشد GDP سرانه عامل محرک در هدایت سطوح انتشار گاز CO2 می باشد.

Keywords:

رشد اقتصادی , مصرف انرژی , انتشار CO2 , مدل خودتوضیح برداری تابلویی (PVAR)