تغییرات پوشش گیاهی و زی توده کرم خاکی بر اساس عوامل فیزیوگرافی منطقه آتش سوزی شده و آتش سوزی نشده (منطقه حفاظت شده دیل در استان کهکیلویه و بویراحمد)

در این تحقیق به منظور بررسی خسارت آتش سوزی سال 1391 منطقه حفاظت شده دیل بر پوشش گیاهی و زی توده کرم خاکی با استفاده از سیستم موقعیت یاب جغرافیایی در عرصه محدوده آتش سوزی تعیین و بر روی نقشه رقومی شده منطقه پیاده شد. در نرم افزار Arc map نقشه های شیب، ارتفاع از سطح دریا و جهت های جغرافیایی تهیه و با تلفیق این نقشه ها واحدهای همگن مشخص شد. منطقه آتش سوزی نشده به گونه ای انتخاب شد که از نظر خصوصیاتی از قبیل نوع پوشش گیاهی، شیب و جهت با منطقه آتش سوزی بیشترین همگنی را داشته باشد. شبکه آماربرداری تصادفی منظم به ابعاد 1250 در 800 متر بر روی نقشه منطقه پیاده شد؛ در عرصه با استفاده از سیستم موقعیت یاب جهانی اقدام به پیاده نمودن 30 قطعه نمونه مستطیلی به ابعاد 25 * 30 متر مربع شد. نوع گونه های چوبی و درصد تاج پوشش در پلات، نوع گونه و درصد پوشش علفی در میکروپلات (5/1 * 5/1 متر مربع) به روش ابعاد شبکه مربعی، تعداد و زی توده کرم های خاکی در مساحت یک متر مربع، طول و قطر کرم خاکی پس از تثببیت در الکل با خط کش و کولیس، وزن تر کرم خاکی با ترازوی دیجیتالی (دقت هزارم گرم) و وزن خشک در محیط آزمایشگاه اندازه گیری شد. تاج پوششی درختی و درختچه با اندازه گیری دو قطر عمود بر هم و تقسیم مجموع تاج پوشش به مساحت قطعه نمونه بدست آمد. نتایج تجزیه واریانس خصوصیات اندازه گیری شده معنی داری تعداد و درصد تاج پوشش درخت و درختچه، تعداد و درصد پوشش علفی، تعداد، طول، وزن تر، وزن خشک و قطر کرم خاکی و عدم معنی داری درصد رطوبت کرم خاکی را نشان داد. با توجه به مشخصه های مورد بررسی نتایج نشان داد کلاسه های ارتفاعی 1500-1000 و 2020-1500 متر از سطح دریا نسبت به کلاسه ارتفاعی 1000-500 متر از سطح دریا دارای خسارت کمتری می باشند. با افزایش ارتفاع در منطقه از تعداد و درصد پوشش علفی کاسته و بر تعداد و تاج پوشش درختی و درختچه افزوده می شود. نتایج نشان داد که مشخصه های مورد بررسی در منطقه آتش سوزی نشده بیشتر از منطقه شاهد می باشد و بین تعداد و تاج پوشش درختی و درختچه ای و زی توده کرم خاکی با تعداد و درصد پوشش علفی همبستگی منفی وجود دارد.