مریم کرامتی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
امیرحسام حسنی - استادیار دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

پایش کیفی آب ارزشیابی مهمی در بحث کیفی آب بوده و در فرایند تولید آب سالم ارزش اقتصادی دارد. هزینه های تولید و تصفیه را کاهش می دهد. نبود شبکه های جمع آوری فاضلاب و تخلیه فاضلاب های خانگی و صنعتی به منابع آب زیرزمینی و استفاده از کودهای شیمیایی جهت کشاورزی کیفیت فیزیکوشیمیایی آب را تغییر داده وتغییر کیفیت آب را ایجاد می کنند. برداشت بی رویه از آبهای زیرزمینی علاوه بر تغییر کیفیت آنها باعث کاهش سطح آبخوان و فرونشست زمین شده است لذا بررسی کیفیت آب های زیرزمینی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شهرستان ورامین در 35 کیلومتری جنوب شرق تهران واقع است. جمعیت این شهر بالغ بر 468349 نفر است و با داشتن زمین های زراعی فراوان به قطب کشاورزی استان تبدیل شده است که با 195 روستا از شهرستان های مهم استان تهران محسوب می گردد. هدف اصلی این مطالعه تعیین کیفیت آب زیرزمینی شهرستان ورامین، بررسی نتایج حاصل از آزمایشات فیزیکوشیمیایی آن طی دوره های ترسالی و خشکسالی سال های 90 و 91 بوده است. روش تحقیق این پژوهش بر اساس نمونه برداری 10 چاه و مراتب پژوهش به صورت تعیین 20 پارامتر فیزیکوشیمیایی به ازای هر چاه در آزمایشگاه مرجع شرکت آب و فاضلاب استان تهران انجام پذیرفت. با بررسی فراوانی آنیون ها، بیکربنات 51%، سولفات 27% وکلراید با 18% بیشترین فراوانی را داشته و با بررسی فراوانی کاتیون ها در آب زیرزمینی منطقه، سدیم 45%، کلسیم 35% و منیزیم 19% بیشترین فراوانی را دارا بوده اند. نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که غلظت نیترات در برخی روستاها بیش از حداکثر مجاز بوده است. غلظت سولفات، بیکربنات، کلرور، نیترات در اکثر چاه های مورد مطالعه زیر حد استاندارد بوده است. پارامترهای شیمیایی از جمله قلیائیت، PH، کلسیم، پتاسیم، کلرور، سدیم در اکثر چاهها در حد مجاز می باشند. در مورد غلظت فلوئور در منطقه ورامین مشخص گردید که تقریبا در بیشتر روستاها کمتر از حد مجاز می باشد.

کیفیت آب، پارامترهای فیزیکوشیمیایی، آب زیرزمینی، شهرستان ورامین