جاسم امینی فر - دانشجوی دکتری زراعت
محمود رمرودی - دانشیار اکولوژی گیاهان زراعی دانشگاه زابل

علف های هرز گیاهانی ناخواسته ای هستند که با استفاده از منابع آبی و خاکی، زندگی انسان ها را تحت تاثیر قرار می دهند، در واقع وجود علف های هرز در گیاهان زراعی به وسیله کاهش معنی دار عملکرد آنها منجر به خسارتهای اقتصادی در سراسر جهان می گردد. در کشاورزی مرسوم، کنترل شیمیایی علف های هرز به عنوان راه حلی کارگشا بلافاصله پس از ظهور علف های هرز و در کوتاه ترین زمان ممکن انجام می شود، در حالی که در کشاورزی ارگانیک به دلیل عدم استفاده از علف کش ها در راستای تولید محصول سالم و پیشگیری از آلودگی محیط، زمان بسیار زیادتری را بایستی جهت کنترل علف های هرز و جلوگیری از کاهش عملکرد محصولات زراعی صرف کرد. کنترل علف های هرز در کشاورزی ارگانیک مستلزم این است که روش های کنترل مستقیم و زراعی علف های هرز تواما با هدف بلندمدت جلوگیری از ایجاد خسارت علف های هرز در کاهش عملکرد محصولات و همچنین پایین نگهداشتن هزینه های کنترل آنها، به کار برده شود. در واقع در کشاورزی ارگانیک، روش های کنترل علف های هرز در قالب دو گروه اصلی همساز با محیط شامل روش های زراعی (مدیریت رشد گیاه زراعی – علف هرز در مزرعه، انتخاب گیاه زراعی و رقم مناسب، تناوب زراعی، استفاده از اثر آللوپاتی گیاهان زراعی بر رشد علف های هرز، کنترل بیولوژیکی)، و روش های فیزیکی (مدیریت مکانیکی علف های هرز به کمک ادوات مختلف کشاورزی و مدیریت حرارتی با استفاده از شعله) طبقه بندی شده است، که در واقع هدف آنها تغییر و کاهش رقابت جویی نسبی گونه های علف هرز، و در نتیجه رشد و نمو بهترین گیاهان زراعی در مقایسه با علف های هرز، در کنار حفظ سلامت محیط از آلودگی های احتمالی به وسیله علف کش ها می باشد.

علف هرز، کشاورزی ارگانیک، کشاورزی مرسوم، علف کش ها، سلامت محیط