ندا عفتی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان ایران
جمشید منصوری - استادیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن، ایران
محمد دهدار درگاهی - مربی دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان، ایران
بهمن شمس اسفندآباد - استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک، ایران

قوچ و میش اوریال (ovis orientalis arkali) در لیست قرمز IUCN در رده آسیب پذیر قرار گرفته است. اطلاعات مربوط به نیازهای زیستگاهی و فاکتورهای تعیین کننده آشیان بوم شناختی، بخش اصلی برنامه های حفاظتی را برای این گونه به خود اختصاص می دهد. به منظور مدلسازی مطلوبیت زیستگاه قوچ و میش اوریال از روش ENFA در محیط نرم افزار بایومپر استفاده شد. این مطالعه مهمترین فاکتورهای تاثیرگذار بر آشیان اکولوژیک این گونه و زیستگاه مطلوب فصلی را در منطقه مورد مطالعه، تعیین نمود. شاخص کنارگی برای این گونه در منطقه مورد مطالعه 699/0 و ویژه گرایی 313/1 است. نتایج نشان داد که زیستگاههای مطلوب قوچ و میش اوریال در مناطقی با ارتفاع بیش از 1390 متر، شیب های بیش از 23 درصد می باشد. قوچ و میش اوریال در بهار، نزدیکی مناطق دشتی را بیشتر ترجیح می دهد. تاثیر فاکتور فاصله تا جاده های خاکی بر مطلوبیت زیستگاه این گونه در پارک ملی سالوک ناچیز است. به علاوه قوچ و میش اوریال در این زیستگاه در طول این فصل دارای میدان اکولوژیک نسبتاً باریکی است. همچنین به زیستگاههای کرانه ای تمایل بیشتری دارد.

قوچ و میش ارویال، مدلسازی مطلوبیت زیستگاه، ENFA، بایومپر، شاخص کنارگی، ویژه گرایی، پارک ملی سالوک