الناز جوهری تیموری - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
عمیدالاسلام ثقه الاسلامی - دکترای شهرسازی، آزاد اسلامی واحد مشهد
حامد علی پور - کارشناس ارشدطراحی شهری

به عقیدهی صاحبنظران علم روانشناسانی و جامعهشناسی، دوران کودکی از اهمیت بسزایی در رشد شخصیتی و سلامت اجتماعی افراد جامعه برخوردار است. محیطهای شهری و فضاهای عمومی میتوانند بستر مناسبی جهت رشد و نمو کودکان فراهم آورند. یکی از ارکان ساختاری درالگوی محلات پایدار، وجود فضاهای عمومی فعال و سرزنده میباشد که بتواند بستر مناسبی جهت حضور، فعالیت و تعامل اجتماعی کودکان را )بهعنوان بخشی از افراد جامعه( فراهم آورد. چنین فضاهایی میتواند موجب ارتقاء فاکتورهای پایداری در محله، و رشد و بلوغ اجتماعی کودکان حاضر در آن گردند. هدف از این پژوهش بررسی اصول و راهکارهایی است که در طراحی فضاهای محلی، با اولویت تأمین نیازهای کودکان، الزامی است. در راستای نیل به این هدف از روشهای کتابخانهای و اسنادی و همچنین شیوههای تحلیلی استفاده شده است. نتایج این پژوهش در قالب مجموعهای از راهکارهای طراحانه ارائه گردیده است که شامل راهکارهای: کالبدی بصری، اجتماعی و زیستمحیطی است.

کودک، عرصهی عمومی، پایداری اجتماعی، محله، فضای شهری