بررسی میزان تاثیرپذیری ادراک شهروندان از هویت و حس تعلق به معماری بومی مکانهای فرسوده با استفاده از روش AHP نمونه موردی : بافت فرسوده محله سرشور مشهد

مکان فضایی است دارای حد و مرز که این حد و مرز عاملی است که سبب سهولت درک و شناخت مکان می شود. شناخت مکان سبب شناخت خود شخص شده و به او هویت می بخشد. یک مکان با هویت ، ویژگی های خاصی دارد که این ویژگی ها در ساکنان آن نیز متجلی می شود.حس مکان به معنای ادراک ذهنی مردم از محیط و مکانی است که در آن حضور دارند. به بیانی دیگر افراد پس از درک محیط با توجه بهمعیارهای ذهنی خود ، راجع به مکان دست به قضاوت می زنند. احساسی که پس از ادراک و قضاوت در فرد ایجاد می شود، حس مکان می باشد. حس مکان در ارتقاء کیفیت فضای طراحی شده بسیار حائز اهمیت است لذا در این پژوهش مفهوم حس مکان و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته و همچنین تاثیر این عوامل بر ادراک شهروندان در محدوده ی بافت فرسوده ی محله ی سرشور مشهد به سنجش گذاشته شده اند.در راستای سنجش این عوامل تلفیقی از روش کتابخانه ای و بررسی میدانی اعم از پرسشنامه ، مشاهده ی ساختار یافته و پرسه زنی در محلاستفاده شده و تحلیل داده های بدست آمده نیز از روش کمی crosstabs استفاده شده است. انتخاب سناریو برتر از میان گزینه های پیشنهادی توسط روش AHP صورت پذیرفته است. یافته ها حاکی از این است که به علت تخریب عناصر خاطره انگیز و همچنین شرایط اجتماعی و اقتصادی خاص حاکم بر بافت فرسوده محله سرشور ، اکثر ساکنین قدیمی محله برای زندگی به محل دیگری نقل مکان کرده اند، لذا با طراحی مناسب و جانمایی عناصر خاطره انگیز، می توان حس مکان را به محله القاء کرده و باعث به وجود آمدن هویت و حس تعلق در ساکنین شده و مانع از ترک آنها شد.

Keywords:

ادراک , بافت فرسوده , حس تعلق , مکان , هویت