اباصلت عسکری رابری - کارشناسی ارشد دانشگاه هنر تهران
مهسا مشایخی میانجی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه حکیم سبزواری

عدم توجه به بنیادهای پایداری در معماری و عوامل گوناگون موثر بر آن، پیکری فرسوده و ناپایدار از بافت شهری به جای گزارده است. یکی اززمینههای بنیادی ناپایداری نظام منطقهای در فضای سرزمینی، پدیده حاشیهنشینی و اسکان غیررسمی است. یکی از زمینه های ناپایداری توسعهشهری در طول زمان،گونهای از سکونت با مشکلات ویژه آن است که در دوران معاصر از آن تحت عنوان اسکان غیر رسمی میتوان نام برد، این-گونه سکونتگاهها که سیمایی نازیبا، خدماتی پایین، ساکنینی کم بنیه و مشاغلی ناپایدار دارند، محیطی آماده برای پذیرش ناهنجاریهای اجتماعی میشوند. در این مقاله تلاش آن است که با روش پژوهش توصیفی تحلیلی تاثیرات حاشیهنشینی بر ناپایداری شهری با تاکید بر شهر تبریز را مورد بررسی قرار دهد. نتایج حاصله نشانگر آن است که با پیدا کردن راه حلهای حاشیهنشینی ازجمله فرهنگسازی در بین مردم ،مشارکت ، تامین امنیت ساکنان و دادن امکانات به آنان میتوان به توسعه ی پایدار شهرها کمک کرد.

حاشیه نشینی، ناپایداری شهری، توسعه پایدار،