مقایسه بازارهای قدیم و جدید با رویکرد ارتقا کیفیت فضای شهری مطالعه موردی :شهر تبریز

در دهه های اخیر بازار که در گذشته به عنوان کانون اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و مذهبی شهرهای سنتی ایران شناخته هی شد ،هم اکنون دچار دگرگونی ها و تغییرات عدیده ای شده است که این گونه می نماید که ازدوران اوج خود فاصله بسیار گرفته ا ست به طوری که از مکانی چند نقشی به مکانی با یک و یا نهایتا در نمونه های بسیار عالی امروزین خود دو بعدی )تجاری تفریحی(البته به صورتی نه تمام یکپارچه تبدیل شده ا ست.بازاری که در گذشته همحل داد و ستد، – اجتماعات انقلابی مردم و متجلی فرهنگ و مذهب مردم ایران در معماری خود و مکانی مفید برای گذران زمان بود امروزهتحت تاثیر فرهنگ های غربی به مکانی صرفا تجاری و یا تفریحی و خالی از ارزش های اجتماعی تبدیل شده ا ست و دیگر از حضور پورشورمردهی و خوانایی در بافت و کالبدش اثری نیست.در این نوشته سعی شده ا ست از لحاظ بافت کالبدی و نقش های اجتماعی همقایسه ای بین بازارهای قدیم و جدیدصورت گیرد.نوع نوشته حاضر به صورت تاریخی و تحلیلی ا ست به گونه ای که در ابتدا تعاریفی تاریخی در رابطه با موضوع برای تحلیل های بعدی شرح داده می شود،که روش مطالعه با ا ستفاده از مطالعات کتابخانه ای می باشد

Keywords:

بازار تبریز , بافت تاریخی , بازار سنتی , کالبد اجتماعی , روابط اجتماعی