مهدی رجب پور کاشف - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی فناوری اطلاعات
نیلوفر سالمی - کارشناسی مهندسی کامپیوتر

شبکه های حسگر بی سیم نسل جدیدی از شبکه هایی هستند که به طور معمول از تعداد زیادی گره حسگر پراکنده در محیط تشکیل شده و این گره ها به صورت بی سیم با یکدیگر در ارتباط می باشند. نوع خاصی از این شبکه ها، شبکه های حسگر بی سیمزیرزمینی هستند که به طور خاص بر روی حسگرهایی که در زیر سطح زمین قرار دارند متمرکزشده اند . این شبکه ها شامل مجموعه ای از دستگاه های بی سیم تعبیه شده در زیر سطح زمین و بالای سطح زمین هستند که در آن رسانه های ارتباطی ممکناست هم هوا باشد و هم خاک. مهم ترین مزیت شبکه های بی سیم زیرزمینی، پنهان بودن حسگرها در زیرزمین، سهولت به کارگیریآن ها، به هنگام بودن داده های ارسالی و قابلیت اطمینان بالا و پوشش گسترده این گره ها است. در گذشته حسگرهای تعبیه شده در زیر سطح زمین برای کاربردهای سنتی مانند آبیاری و نظارت بر محیط زیست مورد استفاده قرار می گرفتند اما با گذشت زمان، این کاربردها توسعه داده شده و از حالت سنتی خارج شده و کاربردهای نوینی را فراهم می نمایند. روز به روز تقاضا برای شبکه هایحسگر بی سیم زیرزمینی در حال افزایش هست؛ اما محیط های زیر سطح زمین نسبت به محیط های روی سطح زمین بسیار متفاوت هستند و عملاً در محیط های زیرزمینی با چالش های اساسی روبرو هستیم. در این مقاله به مطالعه شبکه های حسگر بی سیم در محیط های زیر سطح زمین پرداخته شده است. ابتدا اهمیت موضوع شرح داده می شود و سپس به تعریف شبکه های حسگر بی سیم زیرزمینی و کاربردهای آن ها پرداخته می شود و در انتها چالش های آن و تأثیر ویژگی های خواص خاک بر روی کانال های زیرزمینی مورد مطالعه قرار می گیرد

شبکه های حسگر بی سیم ، شبکه های حسگر بی سیم زیرزمینی ، کانال های زیرزمینی، ویژگی های خواص خاک