ناصر احمدی ثانی - استادیار، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، واحد مهاباد، دانشگاه آزاد اسلامی،
محمد احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشگاه آزاد اسلامی،

میش مرغ در ایران، در معرض انقراض و پراکنش آن محدود به شهرستان بوکان می باشد. لذا ضرورت دارد که با جمع آوری اطلاعات از طریق روش های نوین در راستای حفظ و احیای آن کوشید. بنابراین نقشه زیستگاه ها با کاربرد GIS، تصاویر ماهواره ای و برداشت زمینی تهیه گردید. ارزیابی جنبه های زیستی از طریق مطالعات گذشته و مشاهدات میدانی صورت گرفت. نتایج نشان می دهد که زیستگاه های موجود در شهرستان عبارتند از دشت سوتاو حمامیان، اینگیجه و آلبلاغ، سه کانیان و قازلیان. مساحت کل زیستگاهها حدود 21000 هکتار، تعداد پرندگان بالغ 36 و تعداد زادآوری 29 قطعه می باشد. دشت سوتاو بعنوان زیستگاه مولد بهاره، مهمترین زیستگاه می باشد. این مطالعه گامی ابتدایی در کاربرد فن آوری های نوین در ارزیابی زیستگاهها بوده و می تواند راهگشای تحقیقات بعدی باشد. تمهیداتی چون تاسیس مرکز تحقیقات میش مرغ، نصب دوربین های پایشی و بکارگیری روستائیان منطقه جهت حفظ و احیای آن پیشنهاد می شود.

میش مرغ، ارزیابی زیستگاه، شهرستان بوکان، GIS