رقیه کرمی - عضو هیات علمی گروه مدیریت اکوسیستمهای طبیعی، پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه زابل

ارزیابی اثرات محیط زیستی ابزار کاهش اثرات سوء پروژه های توسعه بر محیط زیست و وسیله ای در جهت تحقق مفهوم توسعه پایدار است. رابطه بین برنامه ریزی و ارزیابی اثرات محیط زیستی به اثبات رسیده است. بدیهی است که اجرای پروژه های توسعه بدون توجه به خواسته ها و نیازهای مردم تحت تاثیر در نهایت با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. در این راستا طی دهه 90 نیز ثابت گردید ارزیابی به روشهای سنتی ناموفق است و تنها راه حل، دخالت دادن مردم در فرایندهای برنامه ریزی است. در فرایند ارزیابی اثرات محیط زیستی شهرک صنعتی خرمدشت به منظور جمع آوری نظرها و پیشنهادهای مردم، برنامه مشارکت مردمی طراحی و تدوین گردید و طی آن نه گروه هدف (شرکت شهرکهای صنعتی استان قزوین، اداره کل حفاظت محیط زیست استان قزوین و اداره محیط زیست شهرستان تاکستان، اداره منابع طبیعی استان قزوین و شهرستان تاکستان، مالکان واقعی زمین های اطراف محل اجرای پروژه، سایر مردم ساکن در حول و حوش محل پروژه (مردم شهر خرمدشت و روستای ورسج)، جامعه محلی، شوراهای محل، تراکتور داران شهر خرمدشت، سازمانهای غیردولتی محیط زیستی) مشخص گردید. براساس نتایج حاصله از پرسشنامه ها صددرصد مردم با احداث شهرک صنعتی موافق هستند، این امر از این واقعیت ناشی می شود که ایجاد یک چنین توسعه ای باعث اشتغال مردم بومی شده و آنان را از بیکاری و سایر معضلات اجتماعی رهامی سازد.

ارزیابی اثرات زیست محیطی، مشارکت مردمی، شهرک صنعتی، پرسشنامه،