علی زارعی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران- آب ، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه زابل
حسن درخشان - استادیار گروه عمران ، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه زابل

محیط زیست کشورمان از معضلات و مشکلات متعددی بصورت تخریب و آلودگی زیست محیطی رنج می برد؛ و امروزه دیگر به اذعان کلیه محققان و صاحب نظران، نگرش صرف فنی و مهندسی در حل مشکلات محیط زیستی کافی نمی باشد. چرا که این مشکلات عموما ناشی از عوامل و پارامترهای متعدد اقتصادی، زیست محیطی، اجتماعی، فرهنگی، فنی، مدیریتی و سیاسی می باشد. که دستیابی به هدف غائی توسعه پایدار در گرو توجه و بررسی همه جانبه این پارامترها است. یکی از بروز ترین و جامع ترین روشهای ارزیابی و مدیریت محیط زیست که تا به حال ارائه شده است؛ رویکرد سیستمی در جهت تبیین وضعیت زیست محیطی می باشد. رویکرد سیستمی به محیط زیست نگرش پیشگیرانه را با نگاه درمانی جایگزین می کند که مطمئنا دارای بازده بهتری به لحاظ جمیع ابعاد خواهد بود. اما این روش هنوز آنچنان که باید حداقل در بین مدیران، تصمیم گیران، کارکنان درگیر و مسئول در حوزه محیط زیست کشور خوب جا نیافتاده است. و شاید یکی از دلایل آن عدم معرفی آن به شکل جامع و مانع بوده است. این مقاله سعی دارد تا با در نظر داشتن این مهم و به منظور فراهم کردن بستر مناسب برای آشنایی بیشتر محققان، تصمیم گیران، کارشناسان و دیگر افراد درگیر و مسئول در حوزه محیط زیست - درجهت کاربرد این رویکرد در راستای رسیدن به محیط زیست عاری از مشکلات و نهایتا توسعه پایدار- تاریخچه ای از شکل گیری و ماهیت این نظریه را مرور کند

ارزیابی و مدیریت محیط زیست، توسعه پایدار، رویکرد سیستمی، تاریخچه مباحث سیستمی