بررسی پراکنش کلر موجود در آب زیرزمینی حوضه دریاچه ارومیه

امروزه در دنیا تامین آب آشامیدنی از طریق استخراج منابع آب زیرزمینی متداول گردیده و مطالعات و بررسی های علمی فراوانی در مورد کیفیت آب زیرزمینی و پیشگیری از آلودگی این منابع در اکثر کشورها صورت گرفته است. این در حالی است که مشخص شده است کیفیت آبهای زیرزمینی در مقیاس های مکانی و زمانی عمل کرده و نمی توان خواص آن را در طول زمان و مکان ثابت فرض کرد. در این مطالعه از داده های مقدار کلر اندازه گیری شده از آب زیرزمینی دشت های حوضه دریاچه ارومیه در دوره آماری 1381 تا1391 و مجموع 8384 داده استفاده شد که از آنالیز نمونه آب های چاه های عمیق، چاه های نیمه عمیق، چاه های آرتزین، قنات، زهکش ها و چشمه بدست آمده است. در این مطالعه ابتدا روش های زمین آمار کریجینگ و معکوس وزنی فاصله، مورد مقایسه قرار گرفتند و سپس با توجه به معیار ارزیابی 7649/0=R2، روش معکوس وزنی فاصله جهت میان یابی کلر موجود در آب زیرزمینی محدوده اطراف دریاچه ارومیه انتخاب و پارامتر مورد نظر میان یابی شد و نقشه پراکنش مقدار کلر در منطقه بدست آمد. نتایج این مطالعه نشان دهنده ازدیاد مقدار کلر در مرکز و در شمال غرب دریاچه بوده و با فاصله گرفتن از دریاچه مقدار کلر رفته رفته کمتر می شود. همچنین نتایج نشان داد که افت شدید سطح آب زیرزمینی در طی سال های 1388 تا 1390 در سطح حوضه، باعث افزایش کاتیون ها و آنیون ها در این دوره زمانی شده است.

Keywords:

کریجینگ , پراکنش کلر , میان یابی , حوضه دریاچه ارومیه , تراز آب زیرزمینی