حسین میرآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت سوانح، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران،
سعید گیوه چی - استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران،
حمید رضا جعفری - استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران،

بحران‌هایی مانند آتش سوزی و انفجار، کارگران زیادی را در مراکز صنعتی قربانی خود کرده و خسارات مادی سنگینی را به جوامع تحمیل می‌کنند. یکی از کانون‌های بالقوه‌ی رخداد چنین سوانحی شرکت‌های خودروسازی به ویژه سالن‌های رنگ بوده که دارای حجم بسیار زیادی از رنگ، تینر و مواد قابل اشتعال می‌باشند؛ لذا انجام اقدامات پیشگیرانه در چنین مراکزی مستلزم صرف زمان و هزینه‌ی زیاد می‌باشد. از این رو الگویی برای شناسایی مناطق دارای خطر آتش سوزی و اولویت‌بندی آن‌ها لازم است تا با استفاده از آن بتوان در بهینه‌ترین زمان و هزینه، احتمال و پیامد وقوع آتش سوزی را به طور چشمگیری کاهش داد. با توجه به هدف این پژوهش، در ابتدا به شناسایی کانون‌های خطر آتش سوزی در منطقه‌ی مورد مطالعه و همچنین شناسایی معیار‌های تعیین کننده در اولویت‌بندی آن‌ها پرداخته و داده‌های آن از طریق نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل واقع گردید. نتایج حاصله، با استفاده از روش ANP با یکدیگر مقایسه و با بهره گیری از نرم افزار Super Decisions، اولویت‌بندی گردید. نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که 3 اولویت اول کانون‌های خطر آتش سوزی شامل 1. واحد مخلوط رنگ 2. محل نگهداری بشکه‌ها و مخازن رنگ و تینر و 3. مسیر عبور لوله‌های انتقال رنگ و تینر، می‌باشند. استفاده از الگوی معرفی شده در این پژوهش و انجام اقدامات پیشگیرانه‌ی مرتبط با اولویت‌های اول تا سوم علاوه بر کاهش 66 درصدی پیامد و شدت وقوع، موجب کاهش 54 درصدی احتمال وقوع آتش سوزی در منطقه‌ی مورد مطالعه خواهد شد.

بحران، کانون خطر آتش سوزی، اقدامات پیشگیرانه، سالن‌های رنگ، روش ANP