بررسی تاثیر دریاچه ارومیه در کیفیت آب زیر زمینی استان آذربایجان غربی با استفاده از روش های ویلکوکس و GQI

دریاچه ارومیه بزرگترین وشورترین دریاچه دائمی ایران ویکی ازبزرگترین دریاچه های فوق اشباع ازنمک دنیا است که متاسفانه امروزه بر اثر تغییرات اقلیمی وعدم رعایت بعضی از اصول زیست محیطی این دریاچه در حال نابودی است. در دهه های اخیر، افزایش روز افزون جمعیت و توسعه زیاد اراضی کشاورزی، سبب افزایش بی رویه برداشت از منابع آبهای زیر زمینی و تشدید کاهش کیفیت آب در قسمت هایی از دشت ارومیه شده است. از سویی با کمتر شدن آب دریاچه ارومیه مشکل آلودگی به شوری آبهای زیر زمینی اطراف دریاچه ارومیه و حرکت آب شور دریاچه به سمت سفره های آب زیر زمینی مطرح می شود. در این مطالعه، کیفیت آب زیرزمینی استان آذربایجان غربی از دو جهت آب شرب و آب کشاورزی مورد مطالعه قرار داده شد. یدین منظور از روش های ویلکوکس و GQI به ترتیب برای بررسی کیفیت آب کشاورزی و شرب استفاده گردید. نتایج نشان داد که در جنوب و شمال استان، آب زیرزمینی دارای کیفیت خوبی بوده و با نزدیک شدن به دریاچه از کیفیت آب زیرزمینی کاسته می شود. همچنین مقایسه ی روش های GQI و ویلکوکس نشان داد که در روش GQI، آبی با کیفیت بد در سطح استان وجود ندارند این در حالی است که در روش ویل کوکس، تقریبا 13% چاه ها دارای آب با کیفیت بد بودند.

Keywords:

آب زیر زمینی , کیفیت آب , ویلکوکس , GQI