موسی توانا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت،
سید نظام الدین اشرفی زاده - دانشیار مهندسی شیمی، دانشگاه علم و صنعت،
عیسی توانا - کارشناسی مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بوشهر،

در سال‌های اخیر پاکسازی آب به کمک روش‌های الکتروشیمیایی به عنوان یک جایگزین جذاب برای روش‌های دیگر مطرح شده است. این امر، به دلیل بهبود قابل توجه مواد مصرفی الکترود و منابع انرژی تجدید شدنی ارزان است. فناوری‌های الکتروشیمیایی زیادی اکنون برای پاک‌سازی آب‌های آلوده به آلاینده‌های ارگانیک، همانند ریزآلاینده‌های دارویی که وجود آن‌ها در طبیعت نگرانی زیادی ایجاد نموده است، در دسترس است. مقالات اخیر، روی زدودن پسماندهای دارویی به کمک سایر روش‌های موجود، نظیر ازن‌دهی و فرایندهای پیشرفته‌ی اکسایش تمرکز داشته‌اند. در این جا ما مروری روی روش‌های الکتروشیمیایی مورد استفاده جهت کار با پسماندهای دارویی باقی مانده، چه محلول‌های ساختگی و چه آب‌های دورریز آلوده به مواد دارویی طبیعی،خواهیم داشت. در ابتدا فناوری‌های جداسازی الکتروشیمیایی نظیر فناوری‌های غشا، الکتروکوگولاسیون و میکرو الکترولیز داخلی، که تنها در زمینه‌ی ایزوله کردن آلودگی از آب عمل می‌کنند، معرفی می‌شوند. اصول و آزمایش‌های مورد استفاده در این فناوری‌ها که اجازه‌ی تجزیه‌ی مواد دارویی را می‌دهند (نظیر اکسایش آندی، الکترواکسایش با کلر فعال، الکتروفنتون، فوتوالکتروفنتون و فوتوالکتروکاتالیست) جلوتر مورد بحث قرار می‌گیرند. پیشرفت در زمینه‌ی روش نویدبخش فوتوالکتروفنتون، تکنولوژی ابداعی و توسعه داده شده به صورت ویژه مورد بحث قرار گرفته است. کم شدن کربن ارگانیک کل یا کاهش نیاز شیمیایی اکسیژن از آب آلوده، این اجازه را می‌دهد که مقایسه بین مواد و روش‌های مختلف اتفاق افتد. راه‌های تجزیه برخی از مواد دارویی نیز ارائه شده است

داروسازی، تصفیه پساب، فن‌آوری‌های الکتروشیمیایی، الکترو اکسیداسیون