انسیه جعفری منش - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی توسعه روستایی، دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی،پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران،
حسین شعبانعلی فمی - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد و توسعه کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران،

یکی از مسائل بسیار مهم جهان معاصر به خصوص پس از دهه 1970 که مورد توجه جدی قرار گرفته، محیط­زیست و مسائل مربوط به آن است. آموزش محیط­زیست، بنیادی­ترین شیوه در حفاظت محیط­زیست بوده که هدف از آن، یافتن مناسب­ترین و بهترین نظام و شیوه ارائه مطالب و نحوه فعالیت­ها و اجرای ساختاری است که زمینه ساز ارتقا آگاهی­های زیست­محیطی در سطح جامعه می باشد تا از این طریق هر فرد جامعه، خود را از طریق احترام گذاشتن به طبیعت، مسئول در حفظ و حمایت از محیط­زیست بداند. بر این اساس، در این تحقیق سعی شده است نقش نهادهای آموزشی نظیر آموزش عالی در مدیریت محیط­زیست نظیر سازمان­حفاظت محیط­زیست مورد بررسی قرار گیرد و سپس به روش شناسی تدوین الگوی مدیریتی توسعه پایدار آموزش محیط­زیست برای عموم مردم و به خصوص نسل جوان کشور پرداخته شود. آموزش عالی به دلیل ضریب تاثیر بسیار بالای خود در آگاهی­بخشی و ارتقای قابلیت­های مورد نیاز افراد جامعه، ظرفیت لازم برای آغاز جنبش توسعه پایدار را دارد. هدف از این مقاله بررسی نقش دانشگاه­ها در آموزش محیط­زیست برای توسعه پایدار است. در این مقاله، مفهوم آموزش­ محیط­زیست، نقش سیستم­های آموزشی به ویژه دانشگاه­ها در آموزش محیط­زیست، رویکردهای آموزشی مورد نیاز و قابلیت­های توسعه پایدار بررسی و در نهایت، توصیه­هایی برای نهادینه نمودن توسعه پایدار ارائه شده است

محیط­زیست، آموزش، آموزش عالی، توسعه پایدار