آمادگی الکترونیکی بنگاه های کشاورزی به منظور بهره گیری از آموزش های زیست محیطی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات

به منظور اطمینان از این­ مسئله که آیا موضوعات زیست محیطی به بخشی بنیادی از فرهنگ سازمانی تبدیل شده­اند، بایستی استراتژی سازمان شامل آموزش زیست محیطی باشد، لذا می­طلبد که از روش­های آموزشی مناسبی استفاده شود، یکی از این روش­ها بهره­گیری از آموزش­های زیست محیطی به واسطه فناوری­های نوینی چون فناوری اطلاعات و ارتباطات می­باشد. هدف این پژوهش بررسی آمادگی الکترونیکی مالکان و مدیران بنگاه­های کوچک و متوسط کشاورزی استان کرمانشاه به منظور بهره­گیری از آموزش­های زیست ­محیطی مبتنی بر فناوری اطلاعات و ارتباطات بود. پژوهش حاضر بر مبنای هدف کاربردی و بر مبنای روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه­ آماری تحقیق 130 نفر از مالکان و مدیران بنگاه­های­ کوچک و متوسط کشاورزی استان کرمانشاه بودند که به روش نمونه­گیری طبقه­ای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از نسخه­ سواد دیجیتالی دانشگاه واشنگتن و پرسشنامه­ محقق ساخته استفاده گردید. روایی محتوایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات استادان گروه ترویج و توسعه­ روستایی دانشگاه رازی به دست آمد. سنجش پایایی ابزار تحقیق با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ نیز نشان از قابلیت اعتماد بالای ابزار تحقیق داشت. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های مقایسه­ میانگین جامعه، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته­ها نشان داد که میانگین کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش­های زیست محیطی 3/0 و پایین­تر از حد متوسط بوده، به علاوه متغیرهای مقرون به صرفه بودن کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات و دانش و مهارت دیجیتالی 29 درصد از تغییرات کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش­های زیست ­محیطی را تبیین نموده­اند.

Keywords:

آمادگی الکترونیکی , آموزش­ زیست محیطی , فناوری­ اطلاعات و ارتباطات , بنگاه­های کوچک و متوسط