نگرشی بر تولید نیم قرن مواد زائد جامد در ایالات متحده

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 775

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ESPME03_799

تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1392

Abstract:

همان طوری که جمعیت ایالات متحده در حال صعود به بیش از 314 میلیون نفر می باشد ،انسانها باید انتظارعواقب تجاوز ظرفیت گنجایش زمین را داشته باشند. یکی از عوامل اصلی کاهش تولید پسماند، از طریق مدیریت مناسب و دفع، به منظور کاهش اثر بر روی محیط زیست است. مصرف در ایالات متحده پس از جنگ جهانی دوم، رونق بسزای یافت. در مدیریت مواد زائد باید افزایش جمعیت را در نظر گرفت. انواع مختلف دفع پسماند در طول سال های اخیر مورد استفاده قرار گرفته، همه آنها با مزایا و معایبی همراه بوده اند. پسماند با سرعت ثابتی در حال تولید و محل های دفن پسماند، منابع محدودی هستند.تلاش برای کاهش پسماند باید اجرایی شود زیرا اطمینان از شرایط بهداشتی آن برای آینده لازم است.کشور های توسعه یافته درحال حاضر با مشکلات مدیریت مواد زائد روبرو هستند. از جمله، با شیوع بیماری، مناطق فاجعه آور تجمع، و اثرات زیست محیطی شدید مواجه شده اند. مردم نیازمند به آگاهی بیشتر و مواظبت در مصرف و تولید پسماندهای خود می باشند تا فضای زندگی آنها دچار آلودگی نگردد. پیشرفت های تکنولوژی برای استفاده از مزایای بازیافت مواد زائد جامد، مانند گاز متان، یک منبع انرژی جدید تولید میکند. آمارها حاکی از تولید 4.3مگاوات برق در سال 2012 می باشند که نشان دهنده موفقیت در این زمینه بوده است. همچنین بازیافت در مقیاس های بزرگتر در سال 2009 به 33٪ و2010 نیز به 34.1 % رسیده است.

Authors

احسان ساداتی سیدمحله

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران _ محیط زیست دانشگاه تهران ، عضو سازمان نظام مهندسی ساختمان استان مازندران

ناصر مهردادی

استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

محمد جواد امیری

استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران

هادی والهی ریکنده

کارشناس ارشد HSE دانشگاه تهران