استفاده از میراگرهای لزج در تقویت سازه های بتن آرمه در برابر زلزله های حوزه نزدیک

استفاده از میراگرها به عنوان وسیله ای برای مستهلک کردن انرژی ناشی از زلزله یکی از مطرح ترین روش هاست که در اینمیان میراگر ویسکوز به دلایلی مانند سهولت نصب و طول عمر بیشتر طرفداران بیشتری دارد. در این مقاله به بررسی میزان تأثیر میراگرهایویسکوز در کاهش آسیب پذیری سازه های بتنی، تحت زلزله حوزه نزدیک پرداخته شده است. هم چنین حالت بهینه در نوع آرایش این میراگرها در سازه نیز انتخاب شده است. برای این منظور، سه مدل قاب خمشی بتنی با شکل پذیری ویژه و با تعداد طبقات مختلف (5، 8 و11 طبقه) تحت هفت رکورد زلزله حوزه نزدیک قرار گرفته است. برای بررسی میزان آسیب پذیری سازه ها؛ پارامترهای جابه جایی بیشینهبام، برش پایه و جابه جایی نسبی درون طبقه ای به روش تحلیل دینامیکی غیرخطی تاریخچه زمانی و با استفاده از نرم افزار Openseesبه دست آمده است. سپس برای نصب میراگرها در سازه، از آرایش های بادبندی ضربدری و قطری (در مدل های مجزا) استفاده گردیدهاست. مدل ها پس از نصب میراگرها مجددا تحت تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی قرارمی گیرد. نتایج حاصل از بررسی مجدد، حاکی ازکاهش چشم گیر پارامترهای مذکور و هم چنین عملکرد بهتر آرایش ضربدری نسبت به آرایش قطری میراگر ویسکوز در کاهش آسیبپذیری سازه ها است.

Keywords:

زلزله حوزه نزدیک , میراگر ویسکوز , تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی , جابه جایی نسبی درون طبقه ای