محمود نیلی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه بوعلی سینا
سعید خدابنده لو - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه بوعلی سینا

ترک خوردگی بتن اصولا به دلیل تنوع رفتار فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی بین محیط و بتن می باشد که ممکن است در مراحل مختلف عمریک سازه به وقوع بپیوندد که این امر موجب کاهش مقاومت بتن و تسریع در نفوذ مواد خورنده و سولفاتی می گردد. بسیاری از محققان خودترمیمی بتن را به هیدراسیون سیمان هیدراته نشده و تشکیل کلسیت نسبت می دهند که به وسیله انبساط و تشکیل ساختار کریستالی موجببسته شدن ترک ها می گردد. از جمله روش هایی که در این زمینه مورد بررسی قرار گرفته است، می توان به استفاده از کلسیم سولفوآلومینات،افزودنی های منبسط کننده، کریستالی و میکروکپسول ها که دارای مغزه ای از روغن و روکش ژل سیلیکا می باشند اشاره نمود.در مقاله حاضر مقدار تغییرات مقاومت فشاری و الکتریکی در هشت طرح مخلوط مورد بررسی قرار گرفته که در آن ها از دوده سیلیسی و خاکستر بادی به عنوان جایگزین بخشی از سیمان استفاده شده که ابتدا با اعمال پیش تنش هایی به مقادیر 35، 60 و 85 درصد مقاومت فشاری نهایی، موجب ایجاد پیش ترک در آزمونه ها گردیده است و سپس با غرقاب کردن آن ها در آب حاوی آهک به مدت یک و سه ماه تحت عمل آوریقرار گرفتنه اند. نتایج حاکی از آن است با افزایش درصد جایگزینی خاکستر بادی در طرح های مختلف میزان ترمیم نمونه ها افزایش یافته است درحالی که در طرح های حاوی دوده سیلیسی، میزان ترمیم بسیار کم می باشد.

خود ترمیمی بتن، دوده سیلیسی، خاکستر بادی، مقاومت فشاری، مقاومت الکتریکی