محمدرضا تقی خانی - کارشناسی مهندسی عمران عمران از دانشگاه گلستان گرگان
ناهید مهدیلوی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه پیام نور تهران
مریم شاکرسرای - عضو هیئت علمی مهندسی عمران دانشگاه گلستان گرگان

در تحقیق حاضر، ابتدا طرح مخلوط های مختلفی برای چهار نوع بتن خودتراکم (ACC)، ساخته و آزمایش شد: 1-بتن خودتراکم حاوی فقط نانوسیلیس 2-بتن خودتراکم حاوی فقط میکروسیلیس 3-بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس و نانوسیلیس 4-بتن خودتراکم شاهد، فاقد نانو سیلیس و میکروسیلی. بدین ترتیب مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L و مقاومت فشاری 7 و 28 روزه نمونه ها تعیین شد. سپس براساس نتایج واز آنجا که تاکنون آئین نامهمدونی جهت خصوصیات بتن خود تراکم تهیه نشده است، مناسبترین مخلوط برای چهار طرح اختلافط بتن جهت تحقیقات بیشتر در فاز خمیری و سخت شده انتخاب شد. برای طرح های منتخب و خواص خمیری بتن تعیین شد. از جمله: مقادیر جریان اسلامپ، جعبه L، قیف V و حلقه J. همچنین خواص مکانیکی سخت شده آنها از جمله : مقاومت فشاری و مقاومت خمشی، مقادیر انقباض و انبساط برای سه شرط عمل آوری در سنین کوتاه و طولانی نتایج نشان می دهد که افزودن تنها نانوسیلیس به مخلوط بتن خودتراکم باعث بهبود خواص مهندسی بتن نشده است. هر چند، امکان عملکرد رضایت بخش با کاربرد میکروسیلیس در طرحاختلاط های این نوع بتن وجود دارد، همجنین با افزودن همزمان میکروسیلیس و نانوسیلیس به مخروط های بتن خودتراکم، بهترین تأثیر در خواص مهندسی در مقایسه با بتن خودتراکم شاهد ایجاد شده است.

بتن خودتراکم، میکروسیلیس، نانوسیلیس، خواص مهندسی