بررسی تأثیر الیاف پلی پروپیلن بر روی خواص بتن خودتراکم حاوی پوزولان های مختلف

بتن خودتراکم مزایای فراوانی به همراه دارد و استفاده از ان روز به روز در حال افزایش است. کاربرد مواد پوزولاتی جایگزین سیمان علاوه بر نقشی که در بهبود خصوصیات بتن سخت شده دارند نقشی عمده و تعیین کننده در قابلیت روانی و کارایی بتن خودتراکم ایفا می کنند. کاربرد هر یکاز پوزولان ها با توجه به منابع در دسترس،ملاحظات اقتصادی و همچنین محل بتن ریزی می تواند بر دیگری برتری داشته باشد.به کارگیری همزمان الیاف پلی پروپیلن در بتن های خودتراکم حاوی پوزولان به منظور افزایش پایایی حفظ انسجام بتن و کنترل ترک خوردگی بتن صورت می گیرد. در این مقاله ابتدا با توجه به مصالح سنگدانه ای موجود طرح اختلاط بتن خودتراکم حاوی سیمان پرتلند نوع 1 به دست آمده است، سپس با استفاده از درصد بهینه ی هر یک از مواد پوزولانی سایر طرح های اختلاط تهیه شده اند. در مجموع 8 طرح اختلاط ساخته شده است که نیمی از آنها حاوی 0.1 درصد حجمی بتن، الیاف پلی پروپیلن به طول 6 میلیمتر می باشند. علاوه بر آزمایش های بتن تازه برای تعیین خواص فیزیکی- مکانیکی بتن سخت شده آزمایش مقاومت فشاری در سنین 3، 7، 28، 60، 90 روزه و آزمایش امواج فراصوتی، کشش برزیلی، خمشی و جذب آب در سن 28 روزه انجام گرفته اند. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی تأثیر مثبت الیاف پلی پروپیلن بر روی مقاومت کششی، جذب آب و تأثیر منفی آن بر روی مقاومت فشاری و خمشی آزمونه هاست. همچنین نتایج نشان می دهد که خاکستر بادی بهترین پوزولان برای کاهش مصرف فوق روان کننده و افزایش ارایی بتن بوده و دوده ی سیلیس مؤثرترین پوزولان جهت افزایش مقاومت بتن سخت شده می باشد.

Keywords:

بتن خودتراکم , دوده سیلیس , خاکستر بادی , خاکستر پوسته شلتوک برنج , الیاف