محمود جعفرپور - دانشجوی دکترای مدیریت بازرگانی دانشگاه علامه طباطبائی

با تأملی در مجموعه دستاوردهای انسان در عرصه های مختلف مشاهده می شود که حتی ساده ترین امور نیز با دخالت خلاقیت به شکلی بهتر و مطلوب تر انجام می شود و در این بین تسلط افراد بر مهارت تصمیم گیری، نقشی بی بدیل داشته است. در این پژوهش تلاش شد با استفاده از یک مدل مفهومی، مراحل حل مسئله و همچنین عوامل مؤثر بر آن در قالب هشت فرضیه مورد مطالعه و بررسی دقیق قرار گیرد. نمونه آماری پژوهش نیز متشکل از دانشجویان رشته مدیریت بوده است. نتایج این پژوهش نشان داد شش عامل کیفیت و قابلیت دسترسی به اطلاعات، شخصیت و هوش شناختی، هوش احساسی (هیجانی)، بحران ها و تعارضات، فشارهای زمانی و ارزش های تصمیم گیرنده بر حل خلاقانه مسئله تأثیر گذار بوده و دو عامل ملاحظات سیاسی و شهود (درک مستقیم) بر حل خلاقانه مسئله تأثیر گذار نمی باشد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که 49/3 درصد از پاسخگویان، مهمترین مرحله در حل علمی یک مسئله را تحلیل یک مسئله و علل آن می دانند. کیفیت و قابلیت دسترسی به اطلاعات نیز به عنوان اولین و مهمترین شاخص تأثیر گذار بر تصمیم گیری و حل خلاقانه مسئله توسط دانشجویان پاسخگو شناسایی شد.

مسئله تصمیم گیری، خلاقیت، هوش شناختی، هوش هیجانی