شهین اسماعیلی - کارشناس ارشد فیزیولوژی گیاهی
مریم موسی زاده - کارشناس ارشد اکولوژی تاکسونومی

؛Aeluropus littoralis به عنوان یک گرامینه قادر است تحت تنش های بالای شوری زنده مانده و معمولاً بدون نشانه های سمیت رشد کند. در این شرایط رشد گیاه، با افزایش شوری، به طور خطی کاهش می یابد. به طور عمده این کاهش، رشد ساقه را بیش از ریشه تحت تأثیر قرار می دهد. غده های نمکی این گیاه از دو سلول به هم متصل تشکیل شده اند که در برخی از گونههای Poaceae هم این غده ها دیده شده اند. تنش شوری پارامترهای اصلی رشد را باز می دارد و تبادل گازی برگ را کاهش می دهد (مثل کاهش سرعت فتوسنتز و هدایت روزنه ای) با توجه به ا همیت بررسی ساختار گیاهان مقاوم به شوری و استفاده ی بهینه از این گیاهان و بالاخص Aeluropus littoralis می توان در جهت ثبات اقلیم های در معرض خطر و اصلاح خاک و شناسایی م کانیزم های مربوطه برای کارهای تحقیقاتی بیشتر در آینده دیدگاه های مثبتی را ارائه کرد.

؛Aeluropus littoralis، تنش شوری، غده های نمکی، فتوسنتز