شهین خدابنده لو - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
علی سپهری - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
گودرز احمدوند - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
امیرحسین کشت کار - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

به منظور بررسی واکنش ارزی معمولی به تنش خشکی و کاربرد سیلیکون، آزمایش مزرعه ای به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در شرایط همدان در سال زراعی 1391 انجام شد.تیمارهای آبیاری (به ترتیب آبیاری پس از 60، 90 و 120 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرت های اصلی و چهار روش کاربرد سیلیکون (بدون مصرف (شاهد)، محلول پاشی، محلول پاشی +مصرف باآب آبیاری و مصرف با آب آبیاری) در کرت های فرعی قرار داشتند. نتایج نشان داد که تنش شدید خشکی باعث بیشترین کاهش در عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک ارزن شد. تنش کمبود آب از طریق کاهش تعداد سنبله در بونه و کاهش تعداد دانه در سنبله سبب کاهش عملکرد دانه شد. مقایسه تیمارهای سیلیکون نشان داد که مصرف سیلیکون با آب آبیاری + محلول پاشی بیشترین وزن دانه را داشت. در تنش متوسط کم آبی، محلول پاشی + مصرف با آب آبیاری سیلیکون می تواند باعث بهبود عملکرد دانه گردد. همچنین با کاهش مقدار آبیاری تا حد تنش متوسط حدود 15% ولی با اعمال تنش شدید حدود 33% افت تولید در عملکرد بیولوژیک مشاهده شد.

تنش خشکی، ارزن معمولی، سیلیکون، عملکرد، اجزای عملکرد