امید آهور - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی
امامعلی عاشری - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا دانشگاه پیام نور واحد ارومیه
امین خدادادی - دکترای حرفه ای دامپزشکی و دکترای تخصصی بهداشت و بیماری های آبزیان عضو گروه علوم تخصصی دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهر
رستا عزیزی - دکترای حرفه ای دامپزشکی و عضو گروه دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

روستاهای حاشیه دریاچه ارومیه از قبیل روستاهای باری، قره باغ، گورچین قلعه، ... به دلیل آب شور (مجاورت در حوزه آبریز دریاچه ارومیه) توانایی ک شاورزی و دامپروری نداشته ومردم این روستاها به دلیل مشکلات اقتصادی و اکولوژیک از سالهای پیش تمایل فراوانی در جهت مهاجرت به شهر پیدا نموده اند. آرتمیا موجود سخت پوستی می باد که توانایی زندگی و تولیدمثل در آب شور با درجه شوری 30-340 ppm را دارا باشند. آرتمیا عمده ترین منبع غذایی مراکز تکثیر و پرورشمیگو و ماهی و ماهیان زینتی می باشد. آرتمیا ارومیانا از جمله نعمت های خدادادی دریاچه ارومیه می باشد که جزو گونه های منحصر به فرد آرتمیا در جهان به شمار می رود. با بررسی فیزیکوشیمیایی (آب و خاک) و اکولوژیک و جغرافیایی صورت پذیرفته در این پژوهش ملی مشخص گردید که روستاهای اطراف دریاچه ارومیه توانایی تولید و تکثیر آرتمیا را دارا می باشند. با پرورش آرتمیا در روستاهایی که به دلیل نزدیکی به دریا دارای منابع زیرزمینی آب شور می باشند، این روستاها از رونق اقتصادی برخورد می گردند و اشتغال زایی بالایی برای ساکنین این روستاها صورت می پذیرد و سبب جلوگیری از مهاجرت مردم منطقه به مناطق شهری می گردد و از سوی دیگر سبب ارز آوری و خودکفایی درتولید آرتمیا در کشور می گردد.

پرورش آرتیما، غذایی زنده، توسعه روستایی، دریاچه ارومیه